innowierca
-
książk. człowiek, który wyznaje wiarę inną niż obowiązująca w danym środowisku
-
[innowierca]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
osoby związane z religią i kościołem -
synonimy: różnowierca
-
- innowiercy i heretycy; ateiści i innowiercy, niewierzący i innowiercy, poganie i innowiercy
- prześladowanie innowierców
-
W Niemczech byłoby nie do pomyślenia, aby młodzież luterańską, katolicką i żydowską zapraszać na wspólne potańcówki, i to jeszcze rodzinne. Z innowiercami nie utrzymywało się bliskich kontaktów!
źródło: NKJP: Kazimierz Moczarski: Rozmowy z katem, 1977
Od tego dnia jedynym legalnym wyznaniem w królestwie Francji stawało się wyznanie katolickie. Innowiercy musieli albo zmienić wiarę, albo ojczyznę.
źródło: NKJP: Olga Tokarczuk: Podróż ludzi księgi, 1993
Główna zasada ruchu głosi, iż całe życie prawowiernego muzułmanina powinno być poświęcone na umacnianie i rozpowszechnianie islamu, a z innowiercami i heretykami należy prowadzić świętą wojnę - dżihad.
źródło: NKJP: Uniwersytet Lumumby, Dziennik Polski, 2001-09-22
Jeśli jesteście innowiercami lub ateistami, zobaczcie, w co wierzą chrześcijanie - może lepiej zrozumiecie korzenie ich wiary.
źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: To więcej niż film, Polityka, 2004-03-13
Według niego najlepiej z tolerancją wobec innowierców jest w średnich i dużych miastach. Znacznie gorzej wygląda to w małych miejscowościach.
źródło: NKJP: Artur Marcisz: Coraz częściej pojawiają się pytania o to, czy Polska jest krajem tolerancji wyznaniowej, Tygodnik Rybnicki, 2007-05-21
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. innowierca
innowiercy
ndepr innowierce
depr D. innowiercy
innowierców
C. innowiercy
innowiercom
B. innowiercę
innowierców
N. innowiercą
innowiercami
Ms. innowiercy
innowiercach
W. innowierco
innowiercy
ndepr innowierce
depr -
Zob. inny , wiara