kupka nieszczęścia

  • pot.  osoba lub zwierzę wyglądające na zaniedbane lub nieszczęśliwe
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    słownictwo oceniające


    CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Określenia fizyczności człowieka

    wygląd

  • Taka była zabiedzona, wystraszona, istna kupka nieszczęścia, że mama zaproponowała jej nocleg [...]. Potem się śmiałyśmy, że to była przyjaźń od pierwszego wejrzenia.

    źródło: NKJP: Małgorzata Gradkowska: Chaja czy Hanka, Dziennik Bałtycki, 2000-01-14

    Byłam kupką nieszczęścia, małą, rozbitą dziewczynką, gdy zadzwoniłaś.

    źródło: NKJP: Sonia Raduńska: Białe zeszyty, 2005

    I wtedy z twardej baby zmieniasz się rozchlipaną kupkę nieszczęścia, którą trzeba się zaopiekować, wytrzeć jej nos i pogłaskać po głowie, dopóki nie uśnie.

    źródło: NKJP: Maski (nie)codzienne, Cosmopolitan nr 2, 2000

    Każda choroba przemienia Oleńkę ze ślicznego, wesołego dziecka w kupkę nieszczęścia. Oczki zasnuwają się matowym nalotem, upodabniając się do oczu ugotowanej ryby.

    źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Małe kochanie, wielka miłość, 1997

    Te siedzą w kąciku, są przestraszone. Nawet do myszki podchodziły z dużą rezerwą. Takie dwie małe, przestraszone kupki nieszczęścia.
    Zrobimy z nich radosne kociaki i jeszcze będę płakać na ich aktywność zabawową. Na rzęsach stanę, żeby tak się stało.

    źródło: Internet: forum.miau.pl

  • typ frazy: fraza rzeczownikowa

    ż, odmienny:  kupka 
Data ostatniej modyfikacji: 09.06.2016