zdetonować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

książk. rozpaść się z hukiem pod wpływem gwałtownie przebiegającej reakcji chemicznej

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

stan skupienia, trwałość materii

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Wojsko i wojna

broń

	synonimy:	eksplodować
	hiperonimy:	wybuchnąć

Druga bomba zdetonowała, gdy po pierwszej eksplozji na miejsce przyjechały ekipy śledcze.

źródło: Internet: tvn24.pl

- Wystarczy, żeby co dziesiąta mina zdetonowała. Reszta pola powinna również eksplodować.

źródło: Internet: trek.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdetonowałem +(e)m zdetonował	zdetonowałam +(e)m zdetonowała	zdetonowałom +(e)m zdetonowało	zdetonowaliśmy +(e)śmy zdetonowali	zdetonowałyśmy +(e)śmy zdetonowały
2 os.	zdetonowałeś +(e)ś zdetonował	zdetonowałaś +(e)ś zdetonowała	zdetonowałoś +(e)ś zdetonowało	zdetonowaliście +(e)ście zdetonowali	zdetonowałyście +(e)ście zdetonowały
3 os.	zdetonował	zdetonowała	zdetonowało	zdetonowali	zdetonowały

bezosobnik: zdetonowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zdetonujmy
2 os.	zdetonuj	zdetonujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zdetonowałbym bym zdetonował	zdetonowałabym bym zdetonowała	zdetonowałobym bym zdetonowało	zdetonowalibyśmy byśmy zdetonowali	zdetonowałybyśmy byśmy zdetonowały
2 os.	zdetonowałbyś byś zdetonował	zdetonowałabyś byś zdetonowała	zdetonowałobyś byś zdetonowało	zdetonowalibyście byście zdetonowali	zdetonowałybyście byście zdetonowały
3 os.	zdetonowałby by zdetonował	zdetonowałaby by zdetonowała	zdetonowałoby by zdetonowało	zdetonowaliby by zdetonowali	zdetonowałyby by zdetonowały

bezosobnik: zdetonowano by

bezokolicznik: zdetonować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zdetonowawszy

gerundium: zdetonowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zdetonowany

odpowiednik aspektowy: detonować

Od: detonować