przyświadczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. potwierdzić - zgodzić się z czyimś zdaniem

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

potwierdzić

	Mogę tylko przyświadczyć, że Kroński był doprawdy lepszy, niż mogłoby wynikać z tej epistolarnej produkcji. źródło: NKJP: Korespondencja, Gazeta Wyborcza, 1998-09-11
	- Masz dużą rodzinę - bąknął. - No! - przyświadczyła zadowolona [...] źródło: NKJP: Maria Borowa: Dominika znaczy niedziela, 1988
	- To nie pozostanie nam nic innego, jak wracać do Kumaki - rzekł Manauri, rad z takiego obrotu sprawy. - Tak jest, wracamy! - przyświadczyłem. źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Orinoko, 1957
	- Będziemy mieli dziś podwójne widowisko... chłosta tych żołnierzy i tortury gladiatorów. - Ano, będziemy - przyświadczył bez entuzjazmu drugi. źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1951
	- Nić - rzucił Lopez w przestrzeń. - Nić - przyświadczył rozbawiony Dunlong. źródło: NKJP: Jacek Dukaj: W kraju niewiernych, 2000

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przyświadczyłem +(e)m przyświadczył	przyświadczyłam +(e)m przyświadczyła	przyświadczyłom +(e)m przyświadczyło	przyświadczyliśmy +(e)śmy przyświadczyli	przyświadczyłyśmy +(e)śmy przyświadczyły
2 os.	przyświadczyłeś +(e)ś przyświadczył	przyświadczyłaś +(e)ś przyświadczyła	przyświadczyłoś +(e)ś przyświadczyło	przyświadczyliście +(e)ście przyświadczyli	przyświadczyłyście +(e)ście przyświadczyły
3 os.	przyświadczył	przyświadczyła	przyświadczyło	przyświadczyli	przyświadczyły

bezosobnik: przyświadczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przyświadczmy
2 os.	przyświadcz	przyświadczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przyświadczyłbym bym przyświadczył	przyświadczyłabym bym przyświadczyła	przyświadczyłobym bym przyświadczyło	przyświadczylibyśmy byśmy przyświadczyli	przyświadczyłybyśmy byśmy przyświadczyły
2 os.	przyświadczyłbyś byś przyświadczył	przyświadczyłabyś byś przyświadczyła	przyświadczyłobyś byś przyświadczyło	przyświadczylibyście byście przyświadczyli	przyświadczyłybyście byście przyświadczyły
3 os.	przyświadczyłby by przyświadczył	przyświadczyłaby by przyświadczyła	przyświadczyłoby by przyświadczyło	przyświadczyliby by przyświadczyli	przyświadczyłyby by przyświadczyły

bezosobnik: przyświadczono by

bezokolicznik: przyświadczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przyświadczywszy

gerundium: przyświadczenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: przyświadczać

	+	przyświadczyć	+	że ZDANIE
	+	przyświadczyć	+	MOWA WPROST

Zob. świadek