zanurzyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zostać zanurzonym

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Ziemia

zbiorniki wodne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Pielęgnacja ciała

czynności związane z pielęgnacją ciała i ich efekty

Wiosła zanurzyły się w morze. Odbili.

źródło: NKJP: Jan Dobraczyński: Święty miecz, 1996

Pan sierżant wtoczył się do łodzi. Pod jego ciężarem zanurzyła się głębiej i jeszcze mocniej zakołysała.

źródło: NKJP: Adam Bahdaj: Wakacje z duchami, 1962

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zanurzyłem się +(e)m się zanurzył	zanurzyłam się +(e)m się zanurzyła	zanurzyłom się +(e)m się zanurzyło	zanurzyliśmy się +(e)śmy się zanurzyli	zanurzyłyśmy się +(e)śmy się zanurzyły
2 os.	zanurzyłeś się +(e)ś się zanurzył	zanurzyłaś się +(e)ś się zanurzyła	zanurzyłoś się +(e)ś się zanurzyło	zanurzyliście się +(e)ście się zanurzyli	zanurzyłyście się +(e)ście się zanurzyły
3 os.	zanurzył się	zanurzyła się	zanurzyło się	zanurzyli się	zanurzyły się

bezosobnik: zanurzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zanurzmy się
2 os.	zanurz się	zanurzcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zanurzyłbym się bym się zanurzył	zanurzyłabym się bym się zanurzyła	zanurzyłobym się bym się zanurzyło	zanurzylibyśmy się byśmy się zanurzyli	zanurzyłybyśmy się byśmy się zanurzyły
2 os.	zanurzyłbyś się byś się zanurzył	zanurzyłabyś się byś się zanurzyła	zanurzyłobyś się byś się zanurzyło	zanurzylibyście się byście się zanurzyli	zanurzyłybyście się byście się zanurzyły
3 os.	zanurzyłby się by się zanurzył	zanurzyłaby się by się zanurzyła	zanurzyłoby się by się zanurzyło	zanurzyliby się by się zanurzyli	zanurzyłyby się by się zanurzyły

bezosobnik: zanurzono by się

bezokolicznik: zanurzyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zanurzywszy się

gerundium: zanurzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: zanurzać się

+

zanurzyć się

+

GDZIE