-
2.
zabawa z udziałem lajkonika - jeźdźca, odbywająca się w Krakowie co roku na zakończenie oktawy Bożego Ciała w nawiązaniu do legendy o napadzie Tatarów na miasto -
Zapisywane także wielką literą.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
zwyczaje i obyczaje
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
uroczystości i święta -
synonimy: konik zwierzyniecki
-
Lajkonik odbywa się po prostu na ulicach miasta. Ulice te nie mają żadnych stałych urządzeń ani budynków, służących temu celowi.
źródło: Krystyna Pawłowska: Idea swojskości miasta, 2001 (books.google.pl)
Kraków w latach mojego dzieciństwa był jeszcze sceną, na której przez cały rok odgrywała się większość owych widowisk ludowych [...] Zaraz też ''w żywym teatrze'' wszystko się przeobraziło i głębszego sensu nabrało: procesja i Lajkonik, wesela chłopskie cwałujące z Bronowic do Mariackiego kościoła środkiem rynku, wianki i odpusty - a przede wszystkim Wawel i szopka.
źródło: NKJP: Kazimierz Wyka: Rzecz wyobraźni, 1959
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m2, m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. lajkonik
lajkoniki
D. lajkonika
lajkoników
C. lajkonikowi
lajkonikom
B. lajkonika
lajkonik
lajkoniki
N. lajkonikiem
lajkonikami
Ms. lajkoniku
lajkonikach
W. lajkoniku
lajkoniki
-
Etymologia niejasna. Złożenie z drugim członem konik, zob. koń. Pierwszy człon niepewny; może śr.-w.-niem. leich 'grana melodia, śpiew', leichen 'skakać', albo środkowy człon nazwy Bożego Ciała Fron-leich-nam-(fest) lub też leie, lei 'człowiek niewykształcony, prostak'. Możliwe nawarstwienie polskiego terminu na pierwotną niem. nazwę cechową drogą etymologii ludowej (Sław.).