strzyc - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

nożyczkami bądź innym narzędziem skracać włosy na głowie, brodę lub wąsy

[stszyc] lub pot. [sczszyc], lub pot. [szczszyc]

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Pielęgnacja ciała

czynności związane z pielęgnacją ciała i ich efekty

hiperonimy:

obcinać
skracać

	Był to rosły, dorodny mężczyzna o jasnej, dawno nie strzyżonej głowie. źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
	W dzieciństwie nie czesałam lalek. Jedynie na koloniach czasami strzygłam koleżanki i kolegów. źródło: NKJP: Tygodnik Ciechanowski, 2006-09-26
	Goląc się, a nawet strzygąc brody, afgańscy pięściarze złamaliby edykt emira, a po powrocie do kraju wtrącono by ich do więzienia i nigdy więcej nie otrzymaliby zgody na wyjazd. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2002
	Osadzonych [...] przebierano w ubrania więzienne, strzyżono im włosy, ograniczono otrzymywanie paczek i listów. źródło: NKJP: Krzysztof Urbański: Leksykon dziejów ludności żydowskiej Kielc 1789-1999, 2000
	Był maminsynkiem i rozpieszczonym bachorem, którego mama ubierała w dziewczęce ubranka i strzygła na pazia. źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strzygłem +(e)m strzygł	strzygłam +(e)m strzygła	strzygłom +(e)m strzygło	strzygliśmy +(e)śmy strzygli	strzygłyśmy +(e)śmy strzygły
2 os.	strzygłeś +(e)ś strzygł	strzygłaś +(e)ś strzygła	strzygłoś +(e)ś strzygło	strzygliście +(e)ście strzygli	strzygłyście +(e)ście strzygły
3 os.	strzygł	strzygła	strzygło	strzygli	strzygły

bezosobnik: strzyżono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę strzygł będę strzyc	będę strzygła będę strzyc	będę strzygło będę strzyc	będziemy strzygli będziemy strzyc	będziemy strzygły będziemy strzyc
2 os.	będziesz strzygł będziesz strzyc	będziesz strzygła będziesz strzyc	będziesz strzygło będziesz strzyc	będziecie strzygli będziecie strzyc	będziecie strzygły będziecie strzyc
3 os.	będzie strzygł będzie strzyc	będzie strzygła będzie strzyc	będzie strzygło będzie strzyc	będą strzygli będą strzyc	będą strzygły będą strzyc

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		strzyżmy
2 os.	strzyż	strzyżcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strzygłbym bym strzygł	strzygłabym bym strzygła	strzygłobym bym strzygło	strzyglibyśmy byśmy strzygli	strzygłybyśmy byśmy strzygły
2 os.	strzygłbyś byś strzygł	strzygłabyś byś strzygła	strzygłobyś byś strzygło	strzyglibyście byście strzygli	strzygłybyście byście strzygły
3 os.	strzygłby by strzygł	strzygłaby by strzygła	strzygłoby by strzygło	strzygliby by strzygli	strzygłyby by strzygły

bezosobnik: strzyżono by

bezokolicznik: strzyc

imiesłów przysłówkowy współczesny: strzygąc

gerundium: strzyżenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: strzygący

odpowiednik aspektowy: ostrzyc

Rz _osobowy	+	strzyc	+	KOGO + (CZYM)
Rz _osobowy	+	strzyc	+	(KOMU) + CO + (CZYM)

psł. *strigti, strigǫ 'strzyc; ciąć, obcinać; ciąć zębami, gryźć; skubać'; przen.'ogołacać; pozbawiać (czegoś)'