strzyc - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

nożyczkami lub innym narzędziem skracać lub całkowicie usuwać sierść zwierzęcia

[stszyc] lub pot. [sczszyc], lub pot. [szczszyc]

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

hiperonimy:

obcinać
skracać

	Na malowniczo położonej scenie w pobliżu Wąwozu Homole wystąpią zespoły z całego Podhala. Juhasi z Jaworek pokażą, jak się strzyże owce i robi oscypki. źródło: NKJP: (BEN): Pienińskie Lato trwa, Dziennik Polski, 2001-07-18
	Najczęściej w ciągu roku trzeba strzyc pudle. Rasy szorstkowłose, np. terriery, raczej się trymuje (usuwa martwe włosy). źródło: NKJP: Agata Paruch: Fryzurka dla yorka, Dziennik Polski, 2002-05-02
	W niedzielę, w Centrum Targowym publiczność obejrzy pokaz strzyżenia psów. źródło: NKJP: (EP): Poczwórne targi, Dziennik Polski, 1999-10-09
	Za chwilę idziemy strzyc ogon, właściwie połowę, bo jest w rzepach, potem kąpiel w manusanie, żeby jeszcze zmyć z niego brud i smar. Potem odrobaczenie i preparat przeciwpchelny. źródło: Internet
	- Czy można samemu strzyc psu sierść? - Foksteriery powinno się trymować, czyli wyrywać starą sierść, następnie można nadać kształt sierści nożyczkami. [...] Ja sama trymuję i ścinam, ale widzę po moim psiaku, że nawet delikatne i umiejętne wyrywanie sprawia mu ból. źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strzygłem +(e)m strzygł	strzygłam +(e)m strzygła	strzygłom +(e)m strzygło	strzygliśmy +(e)śmy strzygli	strzygłyśmy +(e)śmy strzygły
2 os.	strzygłeś +(e)ś strzygł	strzygłaś +(e)ś strzygła	strzygłoś +(e)ś strzygło	strzygliście +(e)ście strzygli	strzygłyście +(e)ście strzygły
3 os.	strzygł	strzygła	strzygło	strzygli	strzygły

bezosobnik: strzyżono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę strzygł będę strzyc	będę strzygła będę strzyc	będę strzygło będę strzyc	będziemy strzygli będziemy strzyc	będziemy strzygły będziemy strzyc
2 os.	będziesz strzygł będziesz strzyc	będziesz strzygła będziesz strzyc	będziesz strzygło będziesz strzyc	będziecie strzygli będziecie strzyc	będziecie strzygły będziecie strzyc
3 os.	będzie strzygł będzie strzyc	będzie strzygła będzie strzyc	będzie strzygło będzie strzyc	będą strzygli będą strzyc	będą strzygły będą strzyc

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		strzyżmy
2 os.	strzyż	strzyżcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strzygłbym bym strzygł	strzygłabym bym strzygła	strzygłobym bym strzygło	strzyglibyśmy byśmy strzygli	strzygłybyśmy byśmy strzygły
2 os.	strzygłbyś byś strzygł	strzygłabyś byś strzygła	strzygłobyś byś strzygło	strzyglibyście byście strzygli	strzygłybyście byście strzygły
3 os.	strzygłby by strzygł	strzygłaby by strzygła	strzygłoby by strzygło	strzygliby by strzygli	strzygłyby by strzygły

bezosobnik: strzyżono by

bezokolicznik: strzyc

imiesłów przysłówkowy współczesny: strzygąc

gerundium: strzyżenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: strzygący

odpowiednik aspektowy: ostrzyc

Rz _osobowy	+	strzyc	+	CO + (CZYM)
Rz_osobowy	+	strzyc	+	KOMU + CO + (CZYM)

psł. *strigti, strigǫ 'strzyc; ciąć, obcinać; ciąć zębami, gryźć; skubać'; przen.'ogołacać; pozbawiać (czegoś)'