strzyc - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strzygłem +(e)m strzygł	strzygłam +(e)m strzygła	strzygłom +(e)m strzygło	strzygliśmy +(e)śmy strzygli	strzygłyśmy +(e)śmy strzygły
2 os.	strzygłeś +(e)ś strzygł	strzygłaś +(e)ś strzygła	strzygłoś +(e)ś strzygło	strzygliście +(e)ście strzygli	strzygłyście +(e)ście strzygły
3 os.	strzygł	strzygła	strzygło	strzygli	strzygły

bezosobnik: strzyżono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę strzygł będę strzyc	będę strzygła będę strzyc	będę strzygło będę strzyc	będziemy strzygli będziemy strzyc	będziemy strzygły będziemy strzyc
2 os.	będziesz strzygł będziesz strzyc	będziesz strzygła będziesz strzyc	będziesz strzygło będziesz strzyc	będziecie strzygli będziecie strzyc	będziecie strzygły będziecie strzyc
3 os.	będzie strzygł będzie strzyc	będzie strzygła będzie strzyc	będzie strzygło będzie strzyc	będą strzygli będą strzyc	będą strzygły będą strzyc

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		strzyżmy
2 os.	strzyż	strzyżcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strzygłbym bym strzygł	strzygłabym bym strzygła	strzygłobym bym strzygło	strzyglibyśmy byśmy strzygli	strzygłybyśmy byśmy strzygły
2 os.	strzygłbyś byś strzygł	strzygłabyś byś strzygła	strzygłobyś byś strzygło	strzyglibyście byście strzygli	strzygłybyście byście strzygły
3 os.	strzygłby by strzygł	strzygłaby by strzygła	strzygłoby by strzygło	strzygliby by strzygli	strzygłyby by strzygły

bezosobnik: strzyżono by

bezokolicznik: strzyc

imiesłów przysłówkowy współczesny: strzygąc

gerundium: strzyżenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: strzygący

odpowiednik aspektowy: zastrzyc

+

strzyc

+

CZYM

psł. *strigti, strigǫ 'strzyc; ciąć, obcinać; ciąć zębami, gryźć; skubać'; przen.'ogołacać; pozbawiać (czegoś)'