strawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

rozłożyć pożywienie na prostsze składniki w przewodzie pokarmowym i wchłonąć je

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych

	Hałas wyrwał kundla z błogiej drzemki. Zaszyty w jakimś ciemnym zakamarku, zdążył już strawić kiełbasę, którą buchnął rano, narażając życie. źródło: NKJP: Magdalena Tulli: Skaza, 2006
	Enzymy trzustkowe potrafią strawić wszystko, co spotkają na drodze: naczynia, białko, tłuszcze. źródło: NKJP: Elżbieta Borek: Zgodnie ze sztuką lekarską, Dziennik Polski, 2003-10-07
	Potrawy zawierające tłuszcz są bardziej sycące, organizm potrzebuje bowiem więcej czasu na ich strawienie. źródło: NKJP: Jak się odżywiać, żeby mieć zdrowe, piękne piersi?, Cosmopolitan, 1998, nr 11
	Na wszelki wypadek, by żołądek łatwo uporał się ze strawieniem potraw - gospodynie podają w glinianym kieliszku nieco nalewki czorsztyńskiej. źródło: NKJP: Józef Figura: Szumigłówka w morzu dań, Tygodnik Podhalański, 1997, nr 5

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strawiłem +(e)m strawił	strawiłam +(e)m strawiła	strawiłom +(e)m strawiło	strawiliśmy +(e)śmy strawili	strawiłyśmy +(e)śmy strawiły
2 os.	strawiłeś +(e)ś strawił	strawiłaś +(e)ś strawiła	strawiłoś +(e)ś strawiło	strawiliście +(e)ście strawili	strawiłyście +(e)ście strawiły
3 os.	strawił	strawiła	strawiło	strawili	strawiły

bezosobnik: strawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		strawmy
2 os.	straw	strawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strawiłbym bym strawił	strawiłabym bym strawiła	strawiłobym bym strawiło	strawilibyśmy byśmy strawili	strawiłybyśmy byśmy strawiły
2 os.	strawiłbyś byś strawił	strawiłabyś byś strawiła	strawiłobyś byś strawiło	strawilibyście byście strawili	strawiłybyście byście strawiły
3 os.	strawiłby by strawił	strawiłaby by strawiła	strawiłoby by strawiło	strawiliby by strawili	strawiłyby by strawiły

bezosobnik: strawiono by

bezokolicznik: strawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: strawiwszy

gerundium: strawienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: strawiony

odpowiednik aspektowy: trawić

+

strawić

+

CO

psł. *sъ-traviti 'spowodować zużycie, zniszczyć, strawić'

Stąd dawne ‘stracić, strwonić, wydać'