strawić - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

książk. zniszczyć organizm lub jakąś społeczność

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie

hiperonimy:

zniszczyć

	Czy człowiek, który przekroczył wzgórek pięćdziesiątki, może w ogóle rozpoczynać nowe życie? Pozostawało mi dziesięć, najwyżej dwadzieścia lat, jeżeli wcześniej nie strawi mnie rak czy zawał. źródło: NKJP: Jerzy Stawiński: Piszczyk, 1997
	Ja sobie obiecałam, że choroba nie strawi mojej wewnętrznej siły, nie zniszczy mnie psychicznie. źródło: Internet
	Janusz niestety już nie żyje, strawił go rak wątroby. źródło: NKJP: Dziewczynka po przejściach, Dziennik Polski, 2003-12-01
	Jednego z pierwszych dni odwiedza mnie nagle sąsiad, stary, żółty, wychudły człowiek w szpitalnej bieliźnie, strawiony chorobą, o kuli. źródło: NKJP: Józef Czapski: Na nieludzkiej ziemi, 1947
	Albo Ameryka jak rak strawi samą siebie, albo z niej jako pierwszej wyjdzie impuls do zmiany. źródło: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strawiłem +(e)m strawił	strawiłam +(e)m strawiła	strawiłom +(e)m strawiło	strawiliśmy +(e)śmy strawili	strawiłyśmy +(e)śmy strawiły
2 os.	strawiłeś +(e)ś strawił	strawiłaś +(e)ś strawiła	strawiłoś +(e)ś strawiło	strawiliście +(e)ście strawili	strawiłyście +(e)ście strawiły
3 os.	strawił	strawiła	strawiło	strawili	strawiły

bezosobnik: strawiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		strawmy
2 os.	straw	strawcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	strawiłbym bym strawił	strawiłabym bym strawiła	strawiłobym bym strawiło	strawilibyśmy byśmy strawili	strawiłybyśmy byśmy strawiły
2 os.	strawiłbyś byś strawił	strawiłabyś byś strawiła	strawiłobyś byś strawiło	strawilibyście byście strawili	strawiłybyście byście strawiły
3 os.	strawiłby by strawił	strawiłaby by strawiła	strawiłoby by strawiło	strawiliby by strawili	strawiłyby by strawiły

bezosobnik: strawiono by

bezokolicznik: strawić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: strawiwszy

gerundium: strawienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: strawiony

odpowiednik aspektowy: trawić

Rz _nieżywotny

+

strawić

+

KOGO/CO

psł. *sъ-traviti 'spowodować zużycie, zniszczyć, strawić'

Stąd dawne ‘stracić, strwonić, wydać'