imbryczek - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.a

małe, pękate, zamknięte naczynie stołowe z szyjką i jednym uchwytem, przeznaczone do parzenia i nalewania płynów

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

miejsca, osoby, przedmioty, sytuacje związane z jedzeniem

synonimy:

czajniczek

brązowy, pastelowy; ceramiczny, metalowy, porcelanowy, srebrny; specjalny; chiński; wyparzony imbryczek
imbryczek do herbaty
imbryczek na herbatę
imbryczek z esencją
herbata w imbryczku
używać imbryczka
stawiać imbryczek gdzieś

	Miał nawet imbryczek wypalany ze specjalnej gliny, który długo utrzymał aromat herbacianych listków. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Sprawa Niny S., 2009
	[...] czajnik piszczał. Wtedy zalewałam herbatę w imbryczku wrzątkiem i stawiałam koło czajnika, żeby nie stygło... a teraz raz-dwa. Ale za to na wierzchu ten nowy czajnik jest taki płaski, to tam stawiam imbryczek [...] źródło: NKJP: Jacek Dehnel: Lala, 2008
	[...] napełnia czajnik wodą, sprawdza imbryczek z esencją, stwierdzając z pewnym zawodem, że pod jej nieobecność nie zmienił swojej zawartości. - Tylko zaparz świeżą - mówi, kiedy Gienia, [...] zapala gaz i ustawia na czajniku imbryk - wiesz, że nie znoszę takich popłuczyn [...] źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Miazga, 1979
	Magda zasypuje herbaciane listki do imbryczka, zalewa wrzątkiem, stawia go na gorącej płytce, [...] źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Małe kochanie, wielka miłość, 1997
	Jestem herbaciarzem. Lubię dobrze zaparzoną herbatę, która jest aromatyczna i którą parzymy w zależności od jej rodzaju w specjalnych imbryczkach. źródło: NKJP: AS: Herbata pachnąca jaśminem, Gazeta Poznańska, 2003-09-23

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

+

imbryczek

+

(do CZEGO|na CO)

Od: imbryk