rozszarpać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

działając w sposób gwałtowny, ukraść z jakiejś całości lub jakiegoś miejsca kolejno tyle rzeczy, że nic nie zostało

[rosszarpać] lub pot. [roszszarpać]

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

przestępstwa

synonimy:

rozgrabić

	Co wy, chłopcy, pozwoliliście mój majątek rozszarpać? źródło: NKJP: Leopold Buczkowski: Czarny potok, 1959
	Po wojnie, jak tylko było wolno, wieś ruszyła po pałacowe kredensiki, sztućce, filiżanki i rozszarpała wszystko w jeden dzień. źródło: NKJP: Lidia Ostałowska: Miała Hanka Monastyr, Gazeta Wyborcza, 1995-03-17
	Okoliczne góry, niegdyś parki narodowe, rozszarpały między siebie olbrzymie zakłady metalurgiczne produkujące dla lotnictwa. źródło: NKJP: Robert Guillain: W Kraju kwitnacej wiśni... Pół wieku temu, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 1991-12-01
	Rozszarpany majątek narodowy po doraźnych korzyściach z jego sprzedaży nie przynosił oczekiwanych dochodów do państwowej kasy, lecz wyłącznie do kasy nowej klasy posiadaczy [...]. źródło: Internet: kreta.krisand.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozszarpałem +(e)m rozszarpał	rozszarpałam +(e)m rozszarpała	rozszarpałom +(e)m rozszarpało	rozszarpaliśmy +(e)śmy rozszarpali	rozszarpałyśmy +(e)śmy rozszarpały
2 os.	rozszarpałeś +(e)ś rozszarpał	rozszarpałaś +(e)ś rozszarpała	rozszarpałoś +(e)ś rozszarpało	rozszarpaliście +(e)ście rozszarpali	rozszarpałyście +(e)ście rozszarpały
3 os.	rozszarpał	rozszarpała	rozszarpało	rozszarpali	rozszarpały

bezosobnik: rozszarpano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozszarpmy
2 os.	rozszarp	rozszarpcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozszarpałbym bym rozszarpał	rozszarpałabym bym rozszarpała	rozszarpałobym bym rozszarpało	rozszarpalibyśmy byśmy rozszarpali	rozszarpałybyśmy byśmy rozszarpały
2 os.	rozszarpałbyś byś rozszarpał	rozszarpałabyś byś rozszarpała	rozszarpałobyś byś rozszarpało	rozszarpalibyście byście rozszarpali	rozszarpałybyście byście rozszarpały
3 os.	rozszarpałby by rozszarpał	rozszarpałaby by rozszarpała	rozszarpałoby by rozszarpało	rozszarpaliby by rozszarpali	rozszarpałyby by rozszarpały

bezosobnik: rozszarpano by

bezokolicznik: rozszarpać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozszarpawszy

gerundium: rozszarpanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozszarpany

odpowiednik aspektowy: rozszarpywać

+

rozszarpać

+

CO

Zob. szarpać