-
5.
mieszanina różnych substancji spożywczych, dodawana do potraw lub napojów w celu poprawienia ich smaku i zapachu -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Jedzenie i jego przygotowanie
rodzaje pokarmu/potraw i ich cechy -
- zaprawa cytrynowa, korzenna, musztardowa, octowa, orzechowa, pomidorowa, ziołowa
- zaprawa z octu, z oleju, z ziół; zaprawa do mięsa, do ryb, do ryżu, do sałatek; do alkoholu, do napojów, do wódki
- zaprawa z czosnkiem
- składniki zaprawy
- przepis na zaprawę
- przygotować, przyrządzić zaprawę
- skropić, zalać; natrzeć coś zaprawą
- marynować, moczyć coś w zaprawie
-
Szef kuchni - Wojciech Herian - zaczynał swą karierę zawodową w Hawełce, potem pracował w restauracjach Wiednia i Berlina. Na weekend proponuje naszym Czytelnikom żeberka z grilla w zaprawie miodowo-piwnej z pieprzem.
źródło: NKJP: (RD): Żeberka z grilla w zaprawie miodowo-piwnej z pieprzem, Dziennik Polski, 2000-11-20
Pokrojoną w paseczki pierś z kurczaka marynujemy w zaprawie z cytryny z dodatkiem natki pietruszki lub kolendry, czosnku, sosu sojowego, najlepiej imbirowego.
źródło: NKJP: Małgorzata Pawelec: Skrzydełko czy nóżka?, Echo Dnia, 2007-03-30
Uzupełnił zawartość rondla przygotowaną wcześniej zaprawą korzenną z lubczykiem. Nałożył pokrywkę i wrócił do rozmowy.
źródło: NKJP: Tomasz Klarecki, Izabela Smolarek: Wilk... i śmierć bankiera, 2006
Mięso musi być cały czas dobrze zanurzone w zaprawie. Im dłużej mięso będzie marynowane, tym bardziej pikantna będzie pieczeń.
źródło: Internet
Na litr krupniku bierze się 5 ml zaprawy lub nieco więcej, żeby uzyskać bardziej aromatyczny krupnik.
źródło: Internet
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zaprawa
zaprawy
D. zaprawy
zapraw
C. zaprawie
zaprawom
B. zaprawę
zaprawy
N. zaprawą
zaprawami
Ms. zaprawie
zaprawach
W. zaprawo
zaprawy
-
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego zaprawić / zaprawiać; zob. prawić