zwodzić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wywoływać u samego siebie powstanie mylnego przekonania na dany temat

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	[...] dorośli myśleli, że tylko mnie zwodzą bajkami. Zwodzili się sami, a z tych złudzeń nie wynikało wcale, że ukochany mój stryj Wiktor popełni samobójstwo, kiedy mu Niemcy odbiorą klinikę. źródło: NKJP: Joanna Kulmowa: Topografia myślenia, 2001
	Panuje milczenie. Ci, co biją, są jakby w zadumie. Zwodzę się. Nie można być w zadumie, jeśli się było przed chwilą w zadymie. źródło: NKJP: Internet
	Jeżeli coś jest oczywiste to nie ma potrzeby głoszenia. To człowiek sam sobie nadaje funkcję głoszenia, bo potem może w myślach swoich zwodzić się, że dokonuje czegoś czcigodnego dla dobra Kościoła. źródło: NKJP: Internet
	Pokochałam kogoś, kto nigdy nie będzie mój. I zwodzę się myślą naiwną, że wygram miłosny bój. źródło: Szura: Wiersze, Lawa. Gazetka szkolna II LO z BJN im. Bronisława Taraszkiewicza w Bielsku Podlaskim, 2008-10—2009-01

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zwodziłem się +(e)m się zwodził	zwodziłam się +(e)m się zwodziła	zwodziłom się +(e)m się zwodziło	zwodziliśmy się +(e)śmy się zwodzili	zwodziłyśmy się +(e)śmy się zwodziły
2 os.	zwodziłeś się +(e)ś się zwodził	zwodziłaś się +(e)ś się zwodziła	zwodziłoś się +(e)ś się zwodziło	zwodziliście się +(e)ście się zwodzili	zwodziłyście się +(e)ście się zwodziły
3 os.	zwodził się	zwodziła się	zwodziło się	zwodzili się	zwodziły się

bezosobnik: zwodzono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się zwodził będę się zwodzić	będę się zwodziła będę się zwodzić	będę się zwodziło będę się zwodzić	będziemy się zwodzili będziemy się zwodzić	będziemy się zwodziły będziemy się zwodzić
2 os.	będziesz się zwodził będziesz się zwodzić	będziesz się zwodziła będziesz się zwodzić	będziesz się zwodziło będziesz się zwodzić	będziecie się zwodzili będziecie się zwodzić	będziecie się zwodziły będziecie się zwodzić
3 os.	będzie się zwodził będzie się zwodzić	będzie się zwodziła będzie się zwodzić	będzie się zwodziło będzie się zwodzić	będą się zwodzili będą się zwodzić	będą się zwodziły będą się zwodzić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zwodźmy się zwódźmy się
2 os.	zwodź się zwódź się	zwódźcie się zwodźcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zwodziłbym się bym się zwodził	zwodziłabym się bym się zwodziła	zwodziłobym się bym się zwodziło	zwodzilibyśmy się byśmy się zwodzili	zwodziłybyśmy się byśmy się zwodziły
2 os.	zwodziłbyś się byś się zwodził	zwodziłabyś się byś się zwodziła	zwodziłobyś się byś się zwodziło	zwodzilibyście się byście się zwodzili	zwodziłybyście się byście się zwodziły
3 os.	zwodziłby się by się zwodził	zwodziłaby się by się zwodziła	zwodziłoby się by się zwodziło	zwodziliby się by się zwodzili	zwodziłyby się by się zwodziły

bezosobnik: zwodzono by się

bezokolicznik: zwodzić się

imiesłów przysłówkowy współczesny:

zwodząc się

gerundium: zwodzenie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: zwodzący się

odpowiednik aspektowy: zwieść się

	+	zwodzić się	+	(CZYM)
	+	zwodzić się	+	(że ZDANIE)

Zob. też: