skwasić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. spowodować, że ktoś staje się smutny i przygnębiony

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

Jeden kapitan stracił nagle humor. Myśl, że oto nie może się porozumieć ze swoją komendą jak należy, skwasiła go.

źródło: Wacław Gąsiorowski: Huragan, 2000 (biblioteka.kijowski.pl)

Wczoraj byłem cały dzień skwaszony, bo znalazłem notatkę, że poległ Wojciech Tylka Suleja.

źródło: NKJP: Michał Jagiełło: Wołanie w górach: wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach, 1979

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skwasiłem +(e)m skwasił	skwasiłam +(e)m skwasiła	skwasiłom +(e)m skwasiło	skwasiliśmy +(e)śmy skwasili	skwasiłyśmy +(e)śmy skwasiły
2 os.	skwasiłeś +(e)ś skwasił	skwasiłaś +(e)ś skwasiła	skwasiłoś +(e)ś skwasiło	skwasiliście +(e)ście skwasili	skwasiłyście +(e)ście skwasiły
3 os.	skwasił	skwasiła	skwasiło	skwasili	skwasiły

bezosobnik: skwaszono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skwaśmy
2 os.	skwaś	skwaście

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skwasiłbym bym skwasił	skwasiłabym bym skwasiła	skwasiłobym bym skwasiło	skwasilibyśmy byśmy skwasili	skwasiłybyśmy byśmy skwasiły
2 os.	skwasiłbyś byś skwasił	skwasiłabyś byś skwasiła	skwasiłobyś byś skwasiło	skwasilibyście byście skwasili	skwasiłybyście byście skwasiły
3 os.	skwasiłby by skwasił	skwasiłaby by skwasiła	skwasiłoby by skwasiło	skwasiliby by skwasili	skwasiłyby by skwasiły

bezosobnik: skwaszono by

bezokolicznik: skwasić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: skwasiwszy

gerundium: skwaszenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: skwaszony

+

skwasić

+

KOGO

Zob. kwasić