-
5.
żart uczyniony komuś lub z kogoś -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Czas wolny
rozrywka -
- głupi, niecny kawał
- zrobić kawał; robić kawały
-
To ta niechlujna sklepowa zrobiła mi kawał albo chciała mi dać nauczkę, abym liczył się z potęgą kobiet... Basta!
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1983
On się tak przebiera, bo lubi robić kawały, i żeby ludzie za nim łazili, i żeby go fotografowali.
źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Zorro, załóż okulary!, 2001
Rzuciła mu pytające spojrzenie. - To kawał, tak? Zapłacili ci, żebyś tu przyszła? W ramach urodzinowego prezentu? Wpatrywała się w niego z uśmiechem rozbawienia rodzącym się w kącikach ust i oczu. - Panienka z agencji „T”? O to pan pyta?
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Drzymalski przeciw Rzeczpospolitej, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kawał
kawały
D. kawału
kawałów
C. kawałowi
kawałom
B. kawał
kawały
N. kawałem
kawałami
Ms. kawale
kawałach
W. kawale
kawały
-
Wtórne zgrubienie od kawałek , daw. kawalec . W tym znaczeniu kalka niem. Stückchen 'dowcip, żart'.