-
6.
używane do zakomunikowania, że określony tekst lub określona grupa tekstów zawiera treść, która zostaje przytoczona lub scharakteryzowana w dalszej części zdania -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język
mówienie -
- autor, filozof; Biblia, legenda, przysłowie; przepis, ustawa mówi; podania mówią coś/o czymś/że...
-
Spektakl mówił o pustce, jaka towarzyszy człowiekowi po odejściu kogoś bliskiego.
źródło: NKJP: Magda Jurowicz, Dzień 1. Postindustrialne cuda na kiju, Esensja, 2007-06
Tischner, myśliciel chrześcijański, mówi nam o znaczeniu wartości chrześcijańskich i o ich miejscu w naszej kulturze.
źródło: NKJP: Jerzy Turowicz: Ksiądz profesor, Gazeta Wyborcza, 1992-01-25
Możliwość czasowego wyłączenia pojazdów z ruchu drogowego w swym założeniu jest działaniem pozytywnym, tylko [...] gdzie ma właściciel, np. rolnik, trzymać ten samochód, skoro przepis mówi: ˝jest obowiązany zapewnić postój tego pojazdu poza drogą publiczną i strefą zamieszkania˝?
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 10.03.2004,
Romantyczne podania mówią, jakoby Indianie byli potomkami zagubionych plemion izraelskich lub ocalałą resztką ludów zatopionej Atlanty[...]
źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994
„Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie” i chyba to przysłowie mówi wszystko.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: czasownik
aspekt: niedokonany
Tryb oznajmujący
Czas teraźniejszy
liczba pojedyncza liczba mnoga 3 os. mówi
mówią
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 3 os. mówił
mówiła
mówiło
mówili
mówiły
bezosobnik: mówiono
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 3 os. będzie mówił
będzie mówić
będzie mówiła
będzie mówić
będzie mówiło
będzie mówić
będą mówili
będą mówić
będą mówiły
będą mówić
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 3 os. mówiłby
by mówił
mówiłaby
by mówiła
mówiłoby
by mówiło
mówiliby
mówiłyby
by mówiły
bezokolicznik: mówić
imiesłów przysłówkowy współczesny: mówiąc
gerundium: mówienie
rodzaj gramatyczny: ndk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. mówienie
mówienia
D. mówienia
mówień
C. mówieniu
mówieniom
B. mówienie
mówienia
N. mówieniem
mówieniami
Ms. mówieniu
mówieniach
W. mówienie
mówienia
imiesłów przymiotnikowy czynny: mówiący
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. mówiący
mówiący
mówiący
mówiące
mówiąca
D. mówiącego
mówiącego
mówiącego
mówiącego
mówiącej
C. mówiącemu
mówiącemu
mówiącemu
mówiącemu
mówiącej
B. mówiącego
mówiącego
mówiący
mówiące
mówiącą
N. mówiącym
mówiącym
mówiącym
mówiącym
mówiącą
Ms. mówiącym
mówiącym
mówiącym
mówiącym
mówiącej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. mówiący
mówiący
mówiące
mówiące
D. mówiących
mówiących
mówiących
mówiących
C. mówiącym
mówiącym
mówiącym
mówiącym
B. mówiących
mówiących
mówiących
mówiące
N. mówiącymi
mówiącymi
mówiącymi
mówiącymi
Ms. mówiących
mówiących
mówiących
mówiących
-
+ mówić + o CZYM + (KOMU)+ mówić + CO+ mówić + że ZDANIE|ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE+ mówić + MOWA WPROST -
psł. *ml̥viti 'wydawać różne odgłosy: brzęczeć, mruczeć, burczeć (o zwierzętach), krzyczeć, hałasować, szumieć (o ludziach)'
Z pierwotnego znaczenia prasłowiańskiego rozwinęło się 'wydawać (jednostajny) głos, paplać, pleść (bez sensu, bez celu)', a potem 'używając głosu, przekazywać myśli'; wyraz prawdopodobnie pochodzenia dźwiękonaśladowczego (Bor)