wywieść się - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zacząć istnieć, mając swoje źródło, przyczynę lub początek w jakimś wydarzeniu, zjawisku, miejscu lub czasie albo w działaniach jakiejś osoby

ATEMATYCZNY

	Akademicki klub, z którego wywiodła się Cracovia, zrzeszał głównie uczniów gimnazjów, no, ale przecie to był Kraków. źródło: NKJP: Leszek Mazan: Pasy pany!, Polityka, 2004-07-31
	Z kartezjańskiej filozofii mechanistycznej oraz z newtonowskiej fizyki wywiodą się poglądy francuskich encyklopedystów XVIII w. źródło: NKJP: Daniel Olszewski: Dzieje chrześcijaństwa w zarysie, 1996
	– Oddział wywiódł się z pierwszego ówczesnego Oddziału Chorób Wewnętrznych, którego byłem wcześniej 4 lata ordynatorem. źródło: NKJP: Karolina Wójs-Barys: Moja praca, była moją pasją i misją, Gazeta Krakowska, 2007-05-04
	Z tego doświadczenia wywiodły się zainteresowania naukowe Kępińskiego patologią wojny i obozów koncentracyjnych. źródło: NKJP: Listopadowe refleksje, Dziennik Polski, 2002-11-04

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywiodłem się +(e)m się wywiódł	wywiodłam się +(e)m się wywiodła	wywiodłom się +(e)m się wywiodło	wywiedliśmy się +(e)śmy się wywiedli	wywiodłyśmy się +(e)śmy się wywiodły
2 os.	wywiodłeś się +(e)ś się wywiódł	wywiodłaś się +(e)ś się wywiodła	wywiodłoś się +(e)ś się wywiodło	wywiedliście się +(e)ście się wywiedli	wywiodłyście się +(e)ście się wywiodły
3 os.	wywiódł się	wywiodła się	wywiodło się	wywiedli się	wywiodły się

bezosobnik: wywiedziono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wywiedźmy się
2 os.	wywiedź się	wywiedźcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wywiódłbym się bym się wywiódł	wywiodłabym się bym się wywiodła	wywiodłobym się bym się wywiodło	wywiedlibyśmy się byśmy się wywiedli	wywiodłybyśmy się byśmy się wywiodły
2 os.	wywiódłbyś się byś się wywiódł	wywiodłabyś się byś się wywiodła	wywiodłobyś się byś się wywiodło	wywiedlibyście się byście się wywiedli	wywiodłybyście się byście się wywiodły
3 os.	wywiódłby się by się wywiódł	wywiodłaby się by się wywiodła	wywiodłoby się by się wywiodło	wywiedliby się by się wywiedli	wywiodłyby się by się wywiodły

bezosobnik: wywiedziono by się

bezokolicznik: wywieść się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wywiódłszy się

gerundium: wywiedzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

+

wywieść się

+

z CZEGO

Zob. wieść II