-
1.
książk. uczestnik jakiegoś powszechnie znanego i komentowanego lub sensacyjnego wydarzenia -
- persona dramatu
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie -
Główna osoba dramatu, chora żona Stachnika, podobno po tym wszystkim poczuła się lepiej.
źródło: NKJP: Stanisław Milewski: Ciemne sprawy międzywojnia, 2002
Obecnemu sporowi władzy z Trybunałem pikanterii dodaje fakt, że osoby dramatu znają się prywatnie.
źródło: NKJP: Agnieszka Rybak: Trybunał Ordona, Polityka, 2006-08-05
Ważna gazeta ustami swojej najlepszej [...] dziennikarki przeprowadziła dwa penetrujące wywiady z głównymi osobami dramatu. Przyciśnięty wiceminister wił się jak piskorz, zwalając wszystko na swój śródziemnomorski temperament.
źródło: NKJP: Zew 1 kwietnia, Dziennik Polski, 2002-03-22
[...] ja pewnie też bym miała problemy z uwierzeniem, gdybym nie miała dość bliskiego kontaktu z osobami dramatu.
źródło: NKJP: Internet
Do dziś, wbrew oczywistym dowodom, wielu nadal nie przyjmuje do wiadomości, że ten ostatni był konfidentem komunistycznych służb bezpieczeństwa [...]. Mimo ustaleń specjalnie powołanych dla zbadania tego przypadku komisji kościelnych i państwowych oraz wbrew przyznaniu się do win głównej persony dramatu.
źródło: NKJP: Internet
-
typ frazy: fraza rzeczownikowa
ż, odmienny: osoba -
łac. dramatis personae
Określenia: dramatis personae , osoby dramatu używane były pierwotnie w odniesieniu do spisu postaci występujących w sztuce teatralnej, podawanego przez autora na początku tekstu sztuki lub na afiszu (np. w Weselu Stanisława Wyspiańskiego).