-
2.
bohater utworu teatralnego, filmowego lub literackiego -
- persona dramatu
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
literatura
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
teatr
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
film -
W filmie „Moi rodzice rozwodzą się” sytuacja wyjściowa jest nieco inna, ale w odniesieniu do głównej bohaterki jednak podobna. [...] Oboje rodzice bowiem zaangażowani są – w różnym zresztą stopniu – w związki pozamałżeńskie. [...] Najważniejszą osobą dramatu jest jednak córka. Nie potrafi sobie z tą sytuacja poradzić...
źródło: NKJP: Stanisław Janicki: Zbuntowana żona, Dziennik Zachodni, 2005-02-25
Reżyser w przedpremierowych wypowiedziach porównywał też rolę O*** do funkcji, jaką spełniał w swym teatrze Tadeusz Kantor, który działając jak kukiełkarz poruszający marionetkami stawał się jednocześnie osobą dramatu, medytującą nad swoją młodością.
źródło: NKJP: Dorota Szwarcman: Z brzozą, bez samowara, Polityka, 2002-04-20
Kiedy wybuchła wojna Szpilman miał 28 lat, Wilhelm Adalbert Hosenfeld, niemiecki żołnierz, któremu zawdzięcza życie – 44. To dwie osoby dramatu, który oglądamy na ekranie.
źródło: NKJP: Mariola Woszkowska: Pianista z Targowej, Trybuna Śląska, 2002-05-31
Opis głównych person dramatu wypełnia tu miejsce przeznaczone zwykle na streszczenie fabuły. Nieprzypadkowo, gdyż w „Trainspotting” fabuły po prostu nie ma.
źródło: NKJP: Paweł Mossakowski: Dziś premiera, Gazeta Wyborcza, 1996-11-29
-
typ frazy: fraza rzeczownikowa
ż, odmienny: osoba -
łac. dramatis personae
Określenia: dramatis personae , osoby dramatu używane były pierwotnie w odniesieniu do spisu postaci występujących w sztuce teatralnej, podawanego przez autora na początku tekstu sztuki lub na afiszu (np. w Weselu Stanisława Wyspiańskiego).