naradzić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

wspólnie zastanowić się nad jakąś sprawą i szukać rozwiązania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	Do miasta udał się minister transportu Federacji Rosyjskiej [...], aby naradzić się z tamtejszą administracją nad sposobami walki ze „śnieżną klęską”. źródło: Internet: losyziemi.pl
	Spartakus usiadł z Sotionem i Kriksosem, by naradzić się nad planem dalszego działania. źródło: NKJP: Halina Rudnicka: Uczniowie Spartakusa, 1951
	[...] teraz musi naradzić się z wnukami, czy chcą tam jeszcze kiedyś mieszkać. źródło: NKJP: Witold Horwath: Seans, 1997
	[...] postanowili naradzić się, czy rozpoczynać akcję. źródło: NKJP: Znaleźli tylko plecak, Dziennik Polski, 2003-05-15

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naradziłem się +(e)m się naradził	naradziłam się +(e)m się naradziła	naradziłom się +(e)m się naradziło	naradziliśmy się +(e)śmy się naradzili	naradziłyśmy się +(e)śmy się naradziły
2 os.	naradziłeś się +(e)ś się naradził	naradziłaś się +(e)ś się naradziła	naradziłoś się +(e)ś się naradziło	naradziliście się +(e)ście się naradzili	naradziłyście się +(e)ście się naradziły
3 os.	naradził się	naradziła się	naradziło się	naradzili się	naradziły się

bezosobnik: naradzono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		naradźmy się
2 os.	naradź się	naradźcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	naradziłbym się bym się naradził	naradziłabym się bym się naradziła	naradziłobym się bym się naradziło	naradzilibyśmy się byśmy się naradzili	naradziłybyśmy się byśmy się naradziły
2 os.	naradziłbyś się byś się naradził	naradziłabyś się byś się naradziła	naradziłobyś się byś się naradziło	naradzilibyście się byście się naradzili	naradziłybyście się byście się naradziły
3 os.	naradziłby się by się naradził	naradziłaby się by się naradziła	naradziłoby się by się naradziło	naradziliby się by się naradzili	naradziłyby się by się naradziły

bezosobnik: naradzono by się

bezokolicznik: naradzić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: naradziwszy się

gerundium: naradzenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: naradzać się

	+	naradzić się	+	(z KIM) + nad CZYM
	+	naradzić się	+	(z KIM) + ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE

Zob. radzić