-
1.
przyrząd tłoczący powietrze w wyniku ręcznego lub mechanicznego poruszania ścianami elastycznej komory -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
materiały i narzędzia pracy -
- miech kowalski; skórzany
- poruszany miechami
-
I z kuźni, i z domu widać wieżę ariańską, sterczącą wśród pól. Na jej najwyższym piętrze urządzono muzeum kowalstwa. Jest w nim wiekowy miech dziadka Michała [...].
źródło: NKJP: Małgorzata Szejnert: Każdy jest kowalem, Gazeta Wyborcza, 1994-08-19
Harmonista wypuścił z sykiem powietrze z miechów instrumentu.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Wniebowstąpienie, 2006
Tunele obudowywano deskami z prycz lub sufitów baraków. Powietrze tłoczono przez rury wykonane z puszek, samodzielnie skonstruowanymi miechami.
źródło: NKJP: Marcin Matuzik: Wielka ucieczka: jak było naprawdę?, Polityka, 2004-03-27
Akordeonista po naciśnięciu guzika może w większym stopniu kształtować dźwięk, wydłużać go ruchami miechów [...].
źródło: NKJP: Marek Bieńczyk: Przezroczystość, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. miech
miechy
D. miecha
miechów
C. miechowi
miechom
B. miech
miechy
N. miechem
miechami
Ms. miechu
miechach
W. miechu
miechy
-
psł. *měchъ 'skórzany worek, torba'