-
2.
mówiący nie sądził, że tak jest i jest bardzo zaskoczony tym, że tak jest -
wykładnik postawy emocjonalnej
-
EUGENIA - Ależ tu twardo.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Tango, 1997
- Panie Zygmuncie! Ależ z pana dzieciak!
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003
Ależ ja mam paskudny uśmiech, pomyślał Geralt, sięgając po miecz. Ależ ja mam paskudną gębę. Ależ ja paskudnie mrużę oczy. Więc tak wyglądam? Zaraza.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
MARIA: Ależ ty gardzisz ludźmi! Nie przychodzi ci do głowy, że nie każdy o tym wie, i że to ciekawe?
źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996
– Więc on... – zawołał. – Mój Boże, ależ byłem głupi!
źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Dzieci nocy, 2001
-
część mowy: modyfikator deklaratywności
podklasa: operator wypowiedzeń wykrzyknieniowych
-
Ależ _ ograniczenia zakresu użycia:nie: przy Cz. t. przyp. lub rozk.szyk: stały: antepozycja -
Zob. ale wzmocnione partykułą że