-
7.
zaobserwowana przez kogoś sytuacja -
ATEMATYCZNY
-
- przykra, romantyczna scena; dramatyczne, drastyczne, gorszące sceny
- świadek sceny
-
Baliniacy przemaszerowali przez wieś, przeszli koło kościoła, gdzie miała miejsce wyjątkowa scena. Oto z kościoła wyszedł ksiądz i pobłogosławił polskich żołnierzy.
źródło: NKJP: Legendy legionów: Siódemka ułanów Beliny, Tygodnik Ciechanowski, 2006-10-06
On też się chyba zmienił. Z dzieciństwa pamiętam jednak różne okropne sceny.
źródło: NKJP: Kinga Dunin: Obciach, 1999
Ojciec mówił o jedzeniu, powoli zbliżając się do matki. Henryk widział tę scenę z oddali, chyba z holu.
źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008
Sama byłam świadkiem gorszących scen wyrzucania kombatantów.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 27.05.1994
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. scena
sceny
D. sceny
scen
C. scenie
scenom
B. scenę
sceny
N. sceną
scenami
Ms. scenie
scenach
W. sceno
sceny
-
łac. scaena 'scena; teatr; komedia'
z gr. skēnḗ 'buda; namiot; scena'