okruszyna

Ogródki szumią gwarem, człapią dorożkarskie konie, nawet gołębie, kiedyś po zachodzie słońca śpiące na gzymsach Sukiennic, zmieniły tryb życia i w nocy snują się pomiędzy stolikami, czekając aż coś spadnie na ziemię - okruszyna chleba, kawałek ziemniaka, listek sałaty.

źródło: NKJP: Skazana na krakowskość, Dziennik Polski, 2003-08-23

W dzień przed swoją śmiercią Jezus dał wam siebie samego za pokarm i napój. [...] W okruszynie chleba stał się dla was Chlebem Żywota i moim największym Darem.

źródło: NKJP: Tadeusz Loska: Wszystkie moje źródła są w Tobie. Tom 2, 1999

W dawnych czasach wierzono, że święcone nie może się zmarnować, dlatego okruszyny ciast rozsiewano po ogrodzie, skorupki z jajek wynoszono na grządki, kawałki chleba i kiełbasy dawano zwierzętom.

źródło: NKJP: X: Tradycja na wielkanocnym stole, Polska Głos Wielkopolski, 2006-04-12

Poszanowanie dla chleba, podnoszenie okruszyn, które spadły ze stołu, znak krzyża nad bochenkiem chleba. Czy za kilka lat, kupując chleb w supermarkecie, będziemy jeszcze pamiętali, skąd się wziął?

źródło: NKJP: Ostatni Mohikanie w zbożu, Tygodnik Rybnicki, 2007-06-26