-
2.
twardy kawałek jakiegoś materiału oderwany od większej całości albo będący jednym z elementów, na który się ona rozpadła -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
stan skupienia, trwałość materii -
- okruszyna szkła
-
Do ręki bierze podłużny przyrząd, podobny trochę do wiecznego pióra, zaopatrzony w przykręcaną, metalową końcówkę. Dotyka nią kawałeczka żelaznej blachy, która przyczepia się do końcówki jak do magnesu. Ale żelazna blaszka, przytknięta z kolei do okruszyny szkła, przyczepia do siebie szkło.
źródło: NKJP: Lech Stefański: Od magii do psychotroniki, 1996
[...] każdą połówkę wypalało się w lufce do cna, a z zebranych w słoiku okruszyn można było skręcić dodatkowego papierosa w papierek [...].
źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
[...] z rozmachem, z całej siły uderzył w stojącą na ladzie pustą, szklaną gablotkę. Spadła z brzękiem szkła, w zawierusze okruszyn.
źródło: NKJP: Andrzej Kozioł: Pociąg do Stalinogrodu i inne opowiadania, 2009
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. okruszyna
okruszyny
D. okruszyny
okruszyn
C. okruszynie
okruszynom
B. okruszynę
okruszyny
N. okruszyną
okruszynami
Ms. okruszynie
okruszynach
W. okruszyno
okruszyny
-
+ okruszyna + (CZEGO) -
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego okruszyć 'krusząc obłupać' z przyrostkiem -ina; zob. kruszyć