-
1.
książk. wyrażenie wprowadzające zdania po innych wyrażeniach nazywających wiedzę, chcenie, akty mowne -
w zdaniu wprowadzającym iż występują czasowniki lub rzeczowniki odnoszące się do mówienia, woli, chcenia, wiedzy, np. mówić , twierdzić , tłumaczyć , przepraszać , pisać , przeczytać , wierzyć , myśleć , sądzić , pamiętać , zapomnieć , wiedzieć , oznaczać , rozumieć , wnioskować , wynikać , okazać się , przekonać , spodziewać się , cieszyć się ; fakt , wiadomość , informacja , znak , zasada , fakt , świadomość , szczęście , wrażenie , obawa , pogląd
-
- częściej że
-
(quasi)antonimy: jakoby
-
Trzeba tylko dodać, iż po kilku dniach wszystko wracało do normy.
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003
Choć nie patrzę na Suzanne, czuję doskonale, że zatrzymała się przy jakimś wyrazie i tylko udaje, iż czyta dalej.
źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Jezioro Bodeńskie, 1995
Wprawdzie podkreślano w prasie, że zdarza się, iż różni ludzie trafiają do kopalń, ale nie było to pisanie o tych, którzy przysparzali górnictwu kłopotów.
źródło: NKJP: Jan Józef Szczepański: Górnik polski, 2005
Miała nadzieję, że w ten dyskretny sposób zapewni adresata, iż doskonale pamięta jego wykłady z polskiej idiomatyki, gdzie „robić coś na kolanie” oznaczało: czynić coś pospiesznie, niedokładnie, ot, byle jak (B. gorąco odradzał studentom takie właśnie postępowanie) […].
źródło: NKJP: Bronisław Świderski: Słowa obcego, 1999
Instynkt, który funkcjonuje wedle zasady, iż tylko jedno rozwiązanie jest możliwe, nie wymaga świadomości, która stanowi miarę dystansu pomiędzy przedstawieniem i działaniem i dopuszcza wybór spośród różnych dostępnych opcji.
źródło: NKJP: Leszek Kołakowski: Bergson, 1997
-
część mowy: włącznik
-
Zd.Nadrz._, iż _Zd.Podrz.
iż _Zd.Podrz., _Zd.Nadrz.
w Zd.Podrz. Cz. lub Rz. nazywający wiedzę, mówienie, chcenieograniczenia zakresu użycia:nie: Cz. t. rozk.szyk: stały: interpozycja -
psł. *jьže 'który'