spławić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przemieścić coś drogą wodną, wykorzystując prąd wody

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Transport

transport wodny

	Zbieraliśmy budulec w pobliżu strumyka, gdzie las w głębi wyspy rósł najgęstszy i skąd mniejsze pniaki bez trudu udawało nam się podczas przypływu spławić strumykiem do morza. źródło: NKJP: Arkady Fiedler: Wyspa Robinsona, 1954
	Trzydzieści pak z drewnianymi figurami z ołtarza spławił wiślanym galarem do Sandomierza. źródło: NKJP: Włodzimierz Kalicki: Sztuka zagrabiona 1, Gazeta Wyborcza, 1998-12-23
	Komandor kierował sprawnie ruchem, grupował załogi po cztery, czterech mężczyzn przenosiło kajak bez rozładunku, za mostem opuszczano go na wodę, płytką jeszcze, ale umożliwiającą spławienie łodzi kilkadziesiąt metrów dalej. źródło: NKJP: Leon Pawlik: Ankara, 1998
	Każda następna powódź może zmyć dom X [...] do Wisłoki. A następna spławi dom Y [...]. Potem przyjdzie kolej na sąsiadów. źródło: NKJP: (APL): Powodzenia powodzianie, Gazeta Krakowska, 2007-07-24

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spławiłem +(e)m spławił	spławiłam +(e)m spławiła	spławiłom +(e)m spławiło	spławiliśmy +(e)śmy spławili	spławiłyśmy +(e)śmy spławiły
2 os.	spławiłeś +(e)ś spławił	spławiłaś +(e)ś spławiła	spławiłoś +(e)ś spławiło	spławiliście +(e)ście spławili	spławiłyście +(e)ście spławiły
3 os.	spławił	spławiła	spławiło	spławili	spławiły

bezosobnik: spławiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		spławmy
2 os.	spław	spławcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spławiłbym bym spławił	spławiłabym bym spławiła	spławiłobym bym spławiło	spławilibyśmy byśmy spławili	spławiłybyśmy byśmy spławiły
2 os.	spławiłbyś byś spławił	spławiłabyś byś spławiła	spławiłobyś byś spławiło	spławilibyście byście spławili	spławiłybyście byście spławiły
3 os.	spławiłby by spławił	spławiłaby by spławiła	spławiłoby by spławiło	spławiliby by spławili	spławiłyby by spławiły

bezosobnik: spławiono by

bezokolicznik: spławić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: spławiwszy

gerundium: spławienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: spławiony

odpowiednik aspektowy: spławiać

+

spławić

+

CO + (CZYM) + (DOKĄD)

Zob. pławić