spławić - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. mówiąc nie wprost do kogoś, z kim nie chce się przebywać lub rozmawiać, uwolnić się od obecności tego kogoś albo od rozmowy z tym kimś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

ktoś spuścił po brzytwie kogoś

	Jeśli dramat małego dziecka za twoją ścianą rozgrywa się późnym wieczorem lub w nocy, pomóc może przede wszystkim policja (pod warunkiem, że nie da się spławić zapewnieniami, że to tylko mała awantura z żoną). źródło: NKJP: Agnieszka Kublik: Nie bij mnie mamo, nie bij mnie tato, Gazeta Wyborcza, 1993-12-08
	Zanim zdążyłem coś powiedzieć w słuchawkę, Zdzich spławił mnie urzędowym głosem: - A teraz, dyrektorze kochany, proszę nie zawracać mi głowy, ja też za trzy dni mam ministrów na karku, a jeszcze muszę pobudować kombinat jajczarsko-drobiarski! źródło: NKJP: Roman Antoszewski: Kariera na trzy karpie morskie, 2000
	Wyczuwałem w tym tonie wyraźną chęć spławienia mnie byle czym, pewnie dlatego, że po ciężkim, szpitalnym dyżurze miał ochotę na wszystko, tylko nie na wywnętrzanie się przed jakimś obcym facetem. źródło: NKJP: Zdzisław Szczepaniak: Dziewczyna z Trogiru i inne opowiadania, 2005
	Bez sensu. Spławi mnie. W środku nocy żaden ojciec nie poda namiarów córki obcemu facetowi. źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Dobry powód, by zabijać, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spławiłem +(e)m spławił	spławiłam +(e)m spławiła	spławiłom +(e)m spławiło	spławiliśmy +(e)śmy spławili	spławiłyśmy +(e)śmy spławiły
2 os.	spławiłeś +(e)ś spławił	spławiłaś +(e)ś spławiła	spławiłoś +(e)ś spławiło	spławiliście +(e)ście spławili	spławiłyście +(e)ście spławiły
3 os.	spławił	spławiła	spławiło	spławili	spławiły

bezosobnik: spławiono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		spławmy
2 os.	spław	spławcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spławiłbym bym spławił	spławiłabym bym spławiła	spławiłobym bym spławiło	spławilibyśmy byśmy spławili	spławiłybyśmy byśmy spławiły
2 os.	spławiłbyś byś spławił	spławiłabyś byś spławiła	spławiłobyś byś spławiło	spławilibyście byście spławili	spławiłybyście byście spławiły
3 os.	spławiłby by spławił	spławiłaby by spławiła	spławiłoby by spławiło	spławiliby by spławili	spławiłyby by spławiły

bezosobnik: spławiono by

bezokolicznik: spławić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: spławiwszy

gerundium: spławienie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: spławiony

odpowiednik aspektowy: spławiać

+

spławić

+

KOGO + (CZYM)

Zob. pławić