skumać się - Wielki słownik języka polskiego PAN

nawiązać z kimś relację opartą na sympatii i zaufaniu

Wyraz używany często w odniesieniu do relacji ocenianych przez mówiącego negatywnie.

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

synonimy:

pokumać się
zaprzyjaźnić się
zbratać się

	Szykował się do odbicia zamku w Oświęcimiu. Skumał się nawet z rzezimieszkami, którzy mieli swoje lokum na górze Żebraczej pod Oświęcimiem. źródło: NKJP: Marek Nycz: Zbójecki Wołek, Trybuna Śląska, 2002-07-31
	Narracja jest wartka i pasjonująca, jak w każdej legendzie. Twardowski miał skumać się z czartem, zanim przyszedł na świat. źródło: NKJP: Twardowski na kogucie, Dziennik Polski, 2004-04-17
	Ty nazywasz to ustawieniem? Że skumał się z babą starszą od niego o piętnaście lat, dwa razy rozwiedzioną i z czwórką dzieciaków? źródło: NKJP: Wiesława Maria Korczyńska: Wróć..., 2001
	Jak grywaliśmy w lokalach, skumaliśmy się z wieloma muzykami. źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skumałem się +(e)m się skumał	skumałam się +(e)m się skumała	skumałom się +(e)m się skumało	skumaliśmy się +(e)śmy się skumali	skumałyśmy się +(e)śmy się skumały
2 os.	skumałeś się +(e)ś się skumał	skumałaś się +(e)ś się skumała	skumałoś się +(e)ś się skumało	skumaliście się +(e)ście się skumali	skumałyście się +(e)ście się skumały
3 os.	skumał się	skumała się	skumało się	skumali się	skumały się

bezosobnik: skumano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		skumajmy się
2 os.	skumaj się	skumajcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	skumałbym się bym się skumał	skumałabym się bym się skumała	skumałobym się bym się skumało	skumalibyśmy się byśmy się skumali	skumałybyśmy się byśmy się skumały
2 os.	skumałbyś się byś się skumał	skumałabyś się byś się skumała	skumałobyś się byś się skumało	skumalibyście się byście się skumali	skumałybyście się byście się skumały
3 os.	skumałby się by się skumał	skumałaby się by się skumała	skumałoby się by się skumało	skumaliby się by się skumali	skumałyby się by się skumały

bezosobnik: skumano by się

bezokolicznik: skumać się

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

skumawszy się

gerundium: skumanie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: kumać się

+

skumać się

+

z KIM

Zob. kum