-
1.
nie zgodzić się na to, by coś się wydarzyło -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia -
antonimy: zgodzić się
-
- sprzeciwić się czyjemuś awansowi, członkostwu, decyzji, czyjejś działalności, idei, ingerencji, czyjejś kandydaturze, kapitulacji, likwidacji czegoś, planom, czyjejś polityce, pomysłowi, czyimś posunięciom, próbie rozbicia czegoś, prywatyzacji, przemocy, realizacji czegoś, jakiemuś rozwiązaniu, czyjemuś udziałowi, Unii, utworzeniu czegoś, wojnie, wprowadzeniu czegoś, współpracy, zmianom
- kategorycznie, stanowczo się sprzeciwić
-
Po pięciu dniach walk Kreta została zdobyta. Hitler sprzeciwił się jednak dalszym planom desantu na Cyprze.
źródło: KWSJP: Franciszek Ryszka: Noc i mgła: Niemcy w okresie hitlerowskim, 1963
Sejm sprzeciwił się projektowi królewskiemu.
źródło: KWSJP: Alicja Dybkowska, Jan Żaryn, Małgorzata Żaryn: Polskie dzieje od czasów najdawniejszych do współczesności, 1994
Zamierzała uporządkować zapiski i wzorem innych krakowskich wdów doprowadzić do ich publikacji - bez względu na wszystko. Przed śmiercią męża nie zapoznała się z ani jedną linijką, bo kiedy chciała to zrobić, Maurycy stanowczo się sprzeciwił, wymuszając na niej przyrzeczenie, że nigdy nie przeczyta bodaj akapitu.
źródło: KWSJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. sprzeciwię się
sprzeciwimy się
2 os. sprzeciwisz się
sprzeciwicie się
3 os. sprzeciwi się
sprzeciwią się
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. sprzeciwiłem się
+(e)m się sprzeciwił
sprzeciwiłam się
+(e)m się sprzeciwiła
sprzeciwiłom się
+(e)m się sprzeciwiło
sprzeciwiliśmy się
+(e)śmy się sprzeciwili
sprzeciwiłyśmy się
+(e)śmy się sprzeciwiły
2 os. sprzeciwiłeś się
+(e)ś się sprzeciwił
sprzeciwiłaś się
+(e)ś się sprzeciwiła
sprzeciwiłoś się
+(e)ś się sprzeciwiło
sprzeciwiliście się
+(e)ście się sprzeciwili
sprzeciwiłyście się
+(e)ście się sprzeciwiły
3 os. sprzeciwił się
sprzeciwiła się
sprzeciwiło się
sprzeciwili się
sprzeciwiły się
bezosobnik: sprzeciwiono się
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. sprzeciwmy się
2 os. sprzeciw się
sprzeciwcie się
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. sprzeciwiłbym się
bym się sprzeciwił
sprzeciwiłabym się
bym się sprzeciwiła
sprzeciwiłobym się
bym się sprzeciwiło
sprzeciwilibyśmy się
byśmy się sprzeciwili
sprzeciwiłybyśmy się
byśmy się sprzeciwiły
2 os. sprzeciwiłbyś się
byś się sprzeciwił
sprzeciwiłabyś się
byś się sprzeciwiła
sprzeciwiłobyś się
byś się sprzeciwiło
sprzeciwilibyście się
byście się sprzeciwili
sprzeciwiłybyście się
byście się sprzeciwiły
3 os. sprzeciwiłby się
by się sprzeciwił
sprzeciwiłaby się
by się sprzeciwiła
sprzeciwiłoby się
by się sprzeciwiło
sprzeciwiliby się
by się sprzeciwili
sprzeciwiłyby się
by się sprzeciwiły
bezosobnik: sprzeciwiono by się
bezokolicznik: sprzeciwić się
imiesłów przysłówkowy uprzedni: sprzeciwiwszy się
gerundium: sprzeciwienie się
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. sprzeciwienie się
sprzeciwienia się
D. sprzeciwienia się
sprzeciwień się
C. sprzeciwieniu się
sprzeciwieniom się
B. sprzeciwienie się
sprzeciwienia się
N. sprzeciwieniem się
sprzeciwieniami się
Ms. sprzeciwieniu się
sprzeciwieniach się
W. sprzeciwienie się
sprzeciwienia się
odpowiednik aspektowy: sprzeciwiać się
-
Rzosobowy + sprzeciwić się + CZEMU -
Z przedrostkiem s- od dawnego przeciwić się ‘sprzeciwiać się’.
Zob. przeciw