-
1.
ciągnąc lub szarpiąc, odłączyć coś od jakiejś całości lub podłoża, do którego to coś było przytwierdzone -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
stan skupienia, trwałość materii -
Wandale oderwali osłonę sieci trakcyjnej, co spowodowało bardzo niebezpieczną sytuację: zagrożenie porażeniem elektrycznym.
źródło: NKJP: (MI): Puls dnia, Gazeta Poznańska, 2002-06-20
Chwycił prześcieradło i oderwał z niego pas materiału. Musiał opatrzyć rozcięcie.
źródło: NKJP: Mariusz Kaszyński: Martwe światło, 2009
Sięgnął po słoik, chcąc przynieść wody z pobliskiego kranu, i wtedy z przerażeniem zobaczył, że ktoś oderwał od granitowej płyty mosiężny krzyż. Brakowało też kilku liter w nazwisku.
źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Sceny z życia pozamałżeńskiego, 2003
Ktoś zadał sobie wiele trudu, aby te trzy płaskorzeźby oderwać od ściany, do której były przymocowane metalowymi klamrami.
źródło: NKJP: Ewa Szczecińska: Gdzie kamera nie sięga, Gazeta Wrocławska, 2003-02-24
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. oderwę
oderwiemy
2 os. oderwiesz
oderwiecie
3 os. oderwie
oderwą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. oderwałem
+(e)m oderwał
oderwałam
+(e)m oderwała
oderwałom
+(e)m oderwało
oderwaliśmy
+(e)śmy oderwali
oderwałyśmy
+(e)śmy oderwały
2 os. oderwałeś
+(e)ś oderwał
oderwałaś
+(e)ś oderwała
oderwałoś
+(e)ś oderwało
oderwaliście
+(e)ście oderwali
oderwałyście
+(e)ście oderwały
3 os. oderwał
oderwała
oderwało
oderwali
oderwały
bezosobnik: oderwano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. oderwijmy
2 os. oderwij
oderwijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. oderwałbym
bym oderwał
oderwałabym
bym oderwała
oderwałobym
bym oderwało
oderwalibyśmy
byśmy oderwali
oderwałybyśmy
byśmy oderwały
2 os. oderwałbyś
byś oderwał
oderwałabyś
byś oderwała
oderwałobyś
byś oderwało
oderwalibyście
byście oderwali
oderwałybyście
byście oderwały
3 os. oderwałby
by oderwał
oderwałaby
by oderwała
oderwałoby
by oderwało
oderwaliby
by oderwali
oderwałyby
by oderwały
bezosobnik: oderwano by
bezokolicznik: oderwać
imiesłów przysłówkowy uprzedni: oderwawszy
gerundium: oderwanie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. oderwanie
oderwania
D. oderwania
oderwań
C. oderwaniu
oderwaniom
B. oderwanie
oderwania
N. oderwaniem
oderwaniami
Ms. oderwaniu
oderwaniach
W. oderwanie
oderwania
imiesłów przymiotnikowy bierny: oderwany
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. oderwany
oderwany
oderwany
oderwane
oderwana
D. oderwanego
oderwanego
oderwanego
oderwanego
oderwanej
C. oderwanemu
oderwanemu
oderwanemu
oderwanemu
oderwanej
B. oderwanego
oderwanego
oderwany
oderwane
oderwaną
N. oderwanym
oderwanym
oderwanym
oderwanym
oderwaną
Ms. oderwanym
oderwanym
oderwanym
oderwanym
oderwanej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. oderwani
oderwani
oderwane
oderwane
D. oderwanych
oderwanych
oderwanych
oderwanych
C. oderwanym
oderwanym
oderwanym
oderwanym
B. oderwanych
oderwanych
oderwanych
oderwane
N. oderwanymi
oderwanymi
oderwanymi
oderwanymi
Ms. oderwanych
oderwanych
oderwanych
oderwanych
odpowiednik aspektowy: odrywać
-
+ oderwać + CO + od CZEGO -
Zob. rwać