-
1.
rozdzielić coś zszytego, wyciągając nić ze szwu -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań -
Dzieci interesowały się tradycyjnym kimonem [...]. Okazuje się, że aby je ubrać, trzeba poświęcić na to przynajmniej pół godziny. Jeszcze więcej zachodu jest z praniem, bo wcześniej wszystkie kawałki trzeba rozpruć i dopiero po praniu materiał zszyć ponownie.
źródło: NKJP: Mirosław Łukaszuk: Pomysł dobrego kibica, Trybuna Śląska, 2002-01-02
Trzeba poduchę rozpruć, sprawdzić, czy pierze nadaje się jeszcze do czyszczenia [...].
źródło: NKJP: Katarzyna Kachel: Gęsie lepsze od kaczego, Gazeta Krakowska, 2001-11-12
Zapytany o dżinsy, które ma na sobie, [...] odpowiada: - Kupiłem je za 70 zł. Wystarczyło zrobić przetarcia za pomocą nożyka do papieru, pumeksu, wbić ćwieki. Jeszcze muszę rozpruć je na szwach, żeby były bardziej widoczne [...].
źródło: NKJP: Katarzyna Górska: Otarłem się o blichtr, Dziennik Polski, 2006-11-10
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozpruję
rozprujemy
2 os. rozprujesz
rozprujecie
3 os. rozpruje
rozprują
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozprułem
+(e)m rozpruł
rozprułam
+(e)m rozpruła
rozprułom
+(e)m rozpruło
rozpruliśmy
+(e)śmy rozpruli
rozprułyśmy
+(e)śmy rozpruły
2 os. rozprułeś
+(e)ś rozpruł
rozprułaś
+(e)ś rozpruła
rozprułoś
+(e)ś rozpruło
rozpruliście
+(e)ście rozpruli
rozprułyście
+(e)ście rozpruły
3 os. rozpruł
rozpruła
rozpruło
rozpruli
rozpruły
bezosobnik: rozpruto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. rozprujmy
2 os. rozpruj
rozprujcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. rozprułbym
bym rozpruł
rozprułabym
bym rozpruła
rozprułobym
bym rozpruło
rozprulibyśmy
byśmy rozpruli
rozprułybyśmy
byśmy rozpruły
2 os. rozprułbyś
byś rozpruł
rozprułabyś
byś rozpruła
rozprułobyś
byś rozpruło
rozprulibyście
byście rozpruli
rozprułybyście
byście rozpruły
3 os. rozprułby
by rozpruł
rozprułaby
by rozpruła
rozprułoby
by rozpruło
rozpruliby
by rozpruli
rozprułyby
by rozpruły
bezosobnik: rozpruto by
bezokolicznik: rozpruć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozpruwszy
gerundium: rozprucie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. rozprucie
rozprucia
D. rozprucia
rozpruć
C. rozpruciu
rozpruciom
B. rozprucie
rozprucia
N. rozpruciem
rozpruciami
Ms. rozpruciu
rozpruciach
W. rozprucie
rozprucia
imiesłów przymiotnikowy bierny: rozpruty
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. rozpruty
rozpruty
rozpruty
rozprute
rozpruta
D. rozprutego
rozprutego
rozprutego
rozprutego
rozprutej
C. rozprutemu
rozprutemu
rozprutemu
rozprutemu
rozprutej
B. rozprutego
rozprutego
rozpruty
rozprute
rozprutą
N. rozprutym
rozprutym
rozprutym
rozprutym
rozprutą
Ms. rozprutym
rozprutym
rozprutym
rozprutym
rozprutej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. rozpruci
rozpruci
rozprute
rozprute
D. rozprutych
rozprutych
rozprutych
rozprutych
C. rozprutym
rozprutym
rozprutym
rozprutym
B. rozprutych
rozprutych
rozprutych
rozprute
N. rozprutymi
rozprutymi
rozprutymi
rozprutymi
Ms. rozprutych
rozprutych
rozprutych
rozprutych
odpowiednik aspektowy: rozpruwać
-
+ rozpruć + CO + (JAK) -