-
1.a
według religii chrześcijańskiej - kara potępienia, która jest wiecznym stanem cierpienia duszy odrzuconej przez Boga -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary -
synonimy: ogień wieczny
-
- piekło i czyściec, piekło i niebo, piekło i raj, piekło i szatan; grzech i piekło, potępienie i piekło
- cierpienie, męki piekła
- strach przed piekłem
- straszyć kogoś piekłem
- skazać się, skazany na piekło
-
Stan ostatecznego samowykluczenia z jedności z Bogiem i świętymi określa się słowem piekło« (punkt 1033)„. A więc, uczy papież, to nie Bóg potępia, tylko człowiek sam - przez użytek, jaki czyni ze swej wolności - skazuje się na piekło.
źródło: NKJP: Adam Szostkiewicz: Kotły ostygły, Polityka, 2001-11-03
[...] w tym wielkim chórze ludzkości słychać też jeden szczególny głos, głos Chrystusa: „Jeśli nie usuniesz grzechu z duszy, grozi ci nie śmierć w samolocie, lecz wieczne piekło”.
źródło: NKJP: Ryszard Myśliwiec: Drogi dojścia do Boga, 2009
W kontekście piekła i nieba, czyściec pojawiał się jako stan trzeci, znajdujący się pośrodku dwóch poprzednich i obejmujący w sobie cierpienia pierwszego i radości drugiego z nich.
źródło: NKJP: Zdzisław J. Kijas: Czyściec, 2003
[...] zdaniem faryzeuszów, tylko Izraelici mogą dostać się do nieba, a wszyscy nie-Izraelici są skazani na piekło.
źródło: NKJP: Jan Chrzciciel, Dziennik Polski - Magazyn, 1998-08-21
Podtrzymywana w ciągu wieków doktryna Kościoła rzymskiego o potępieniu niewierzących oraz członków innych religii i wyznań szła po linii biblijnych ostrzeżeń przed piekłem i zatraceniem.
źródło: NKJP: Wacław Hryniewicz Omi: Zbawienie niewierzących, Gazeta Wyborcza, 1997-08-30
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. piekło
piekła
D. piekła
piekieł
C. piekłu
piekłom
B. piekło
piekła
N. piekłem
piekłami
Ms. piekle
piekłach
W. piekło
piekła
Inne uwagi
Zwykle lp
-
psł. *pьkъlъ 'smoła'
Znaczenie religijne wyrazu powstało w języku staroczeskim jako kalka śr.-w.-niem. pech 'smoła' i 'piekło' (na podstawie wyobrażeń o piekielnych mękach grzeszników w gorącej smole), tu też wyraz zmienił rodzaj na nijaki (przypuszczalnie przez analogię do przeciwstawnego st.czes. nebo 'niebo'. Jako termin chrześcijański przejęte do polskiego ze st.czes. peklo, podobnie jak wiele innych wyrazów z tego zakresu. Pozostałością rodzimego wyrazu jest zapewne st.pol. pkieł, regularny kontynuant formy prasłowiańskiej (Bor)