dość II

I III

czasownik

  • to, co zostało powiedziane na dany temat, wystarcza do tego, by wiedzieć coś o tym lub potwierdzić, że to, co ktoś o czymś powiedział, jest prawdą
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości materii

    jakość i intensywność

  • synonimy:  wystarczyć
  • Jedyne, czego nie zrobił, mimo iż chciała, to nie nauczył jej czytać i pisać, za każdym razem powtarzając, że powinny to być przyjemności dla kobiet zakazane, bowiem psują je, dość popatrzeć na jego żonę.

    źródło: NKJP: Monika Piątkowska: Krakowska żałoba, 2006

    Jeśli głębiej się zastanowić, to okaże się, że ten pierwiastek powtarzalności jest obecny w wielu polskich baśniach ludowych. Dość wymienić dwie Dorotki, które przemierzały tę samą drogę, napotykały takie same przeszkody, wreszcie te same obowiązki wyznaczyła im dobra wróżka.

    źródło: NKJP: Barbara Tworek: Słów kilka o bajkach - list do Mamy Nesi, 2000

    Przed laty wyprowadziliśmy po raz pierwszy na ulice polskie (w Krakowie, w maju 1956) kilkanaście tysięcy ludzi, płynęły ulicami rzeki młodzieży, całe miasto falowało, tajemnica wrażenia polegała na bardzo luźnym szyku manifestantów. A szacuje się łatwo: dość przyjrzeć się, ilu średnio ludzi stoi na metrze kwadratowym, i oszacować, na ilu metrach zgromadzenie stoi...

    źródło: NKJP: Stefan Bratkowski: Z boku, Gazeta Wyborcza, 1993-05-22

  • część mowy: czasownik

    Inne uwagi

    nieodmienne

  • Zob.  dość I 

CHRONOLOGIZACJA:
1424, SStp
Data ostatniej modyfikacji: 15.10.2018