spartalać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. pejorat. nie wykorzystywać czegoś należycie

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

synonimy:

marnować

	Łukasz [...] robi rok w rok te same błędy, czyli spartala początki sezonów. źródło: Internet: skijumping.pl
	Życzę mu też udanej kariery. Technicznie niemal doskonały - może w Anglii podrasują go pod względem skuteczności i przestanie spartalać tyle setek. źródło: Internet: karskieforum.com
	[...] może już do końca grac w Realem. Odkąd przyszedł, lubiłem go, tylko wkurza, jak on spartala te sytuacje. Ale się nauczy. źródło: Internet: realmadryt.pl
	Skoro każdy wie, jak żyć, to po co sobie życie spartala? źródło: Internet: nerwica.com

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spartalałem +(e)m spartalał	spartalałam +(e)m spartalała	spartalałom +(e)m spartalało	spartalaliśmy +(e)śmy spartalali	spartalałyśmy +(e)śmy spartalały
2 os.	spartalałeś +(e)ś spartalał	spartalałaś +(e)ś spartalała	spartalałoś +(e)ś spartalało	spartalaliście +(e)ście spartalali	spartalałyście +(e)ście spartalały
3 os.	spartalał	spartalała	spartalało	spartalali	spartalały

bezosobnik: spartalano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę spartalał będę spartalać	będę spartalała będę spartalać	będę spartalało będę spartalać	będziemy spartalali będziemy spartalać	będziemy spartalały będziemy spartalać
2 os.	będziesz spartalał będziesz spartalać	będziesz spartalała będziesz spartalać	będziesz spartalało będziesz spartalać	będziecie spartalali będziecie spartalać	będziecie spartalały będziecie spartalać
3 os.	będzie spartalał będzie spartalać	będzie spartalała będzie spartalać	będzie spartalało będzie spartalać	będą spartalali będą spartalać	będą spartalały będą spartalać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		spartalajmy
2 os.	spartalaj	spartalajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spartalałbym bym spartalał	spartalałabym bym spartalała	spartalałobym bym spartalało	spartalalibyśmy byśmy spartalali	spartalałybyśmy byśmy spartalały
2 os.	spartalałbyś byś spartalał	spartalałabyś byś spartalała	spartalałobyś byś spartalało	spartalalibyście byście spartalali	spartalałybyście byście spartalały
3 os.	spartalałby by spartalał	spartalałaby by spartalała	spartalałoby by spartalało	spartalaliby by spartalali	spartalałyby by spartalały

bezosobnik: spartalano by

bezokolicznik: spartalać

imiesłów przysłówkowy współczesny: spartalając

gerundium: spartalanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: spartalający

imiesłów przymiotnikowy bierny: spartalany

odpowiednik aspektowy: spartolić

+

spartalać

+

CO

Zob. partacz