Jak korzystać ze słownika?

złupić

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. wieś

  • Definicja

    1.

    książk.  napaść i obrabować
  • Kwalifikacja tematyczna

    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Wojsko i wojna

    czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Prawo i łamanie prawa

    przestępstwa

  • Relacje znaczeniowe
    synonimy:  obłupić
  • Połączenia
    • złupić kraj, miasto, wieś
    • złupić i ograbić, złupić i spalić; okraść i złupić
  • Cytaty

    Przyszli z wielkim wojskiem, złupili gród, mężów pognali w niewolę i mojego pana z nimi...

    źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952

    Przykro było wędrować, widząc po drodze spalone wsie i złupione kościoły.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004

    Chusta św. Weroniki zaginęła w 1527 r., gdy Rzym zdobyły i złupiły wojska Karola V.

    źródło: NKJP: Agnieszka Krzemińska: Cud oblicze, Polityka nr 2700, 2009

    Polska kolonia przestała istnieć. Wszystko zostało złupione, rozkradzione.

    źródło: NKJP: Iga Michalec: Podróż w czas przeszły dokonany, Dziennik Polski, 2008-07-26
  • Odmiana

    część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. złupię
    		 złupimy
    2 os. złupisz
    		 złupicie
    3 os. złupi
    		 złupią

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. złupiłem
    +(e)m złupił
    		 złupiłam
    +(e)m złupiła
    		 złupiłom
    +(e)m złupiło
    		 złupiliśmy
    +(e)śmy złupili
    		 złupiłyśmy
    +(e)śmy złupiły
    2 os. złupiłeś
    +(e)ś złupił
    		 złupiłaś
    +(e)ś złupiła
    		 złupiłoś
    +(e)ś złupiło
    		 złupiliście
    +(e)ście złupili
    		 złupiłyście
    +(e)ście złupiły
    3 os. złupił
    		 złupiła
    		 złupiło
    		 złupili
    		 złupiły

    bezosobnik: złupiono

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. złupmy
    2 os. złup
    		 złupcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. złupiłbym
    bym złupił
    		 złupiłabym
    bym złupiła
    		 złupiłobym
    bym złupiło
    		 złupilibyśmy
    byśmy złupili
    		 złupiłybyśmy
    byśmy złupiły
    2 os. złupiłbyś
    byś złupił
    		 złupiłabyś
    byś złupiła
    		 złupiłobyś
    byś złupiło
    		 złupilibyście
    byście złupili
    		 złupiłybyście
    byście złupiły
    3 os. złupiłby
    by złupił
    		 złupiłaby
    by złupiła
    		 złupiłoby
    by złupiło
    		 złupiliby
    by złupili
    		 złupiłyby
    by złupiły

    bezosobnik: złupiono by

    bezokolicznik: złupić

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: złupiwszy

    gerundium: złupienie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: złupiony

    odpowiednik aspektowy: łupić

  • Składnia
    bez ograniczeń + złupić +
    KOGO/CO
  • Pochodzenie

    Zob.  łupić