przejaw
-
sposób, w jaki coś się ujawnia
-
ATEMATYCZNY
-
- widoczny; wewnętrzny, zewnętrzny; jedyny, kolejny, ostatni, pierwszy; nowy; każdy, wszelki; charakterystyczny, naturalny, swoisty, szczególny, typowy, zwykły; jakikolwiek, najdrobniejszy, najmniejszy; konkretny, wyraźny; główny, najważniejszy, najwyższy, podstawowy, ważny; skrajny, spektakularny; istotny; negatywny, pozytywny; agresywny przejaw
- przejaw aktywności, życia; seksualności; kultury; miłości, sympatii, szacunku, tolerancji, troski, zainteresowania; instynktu samozachowawczego, postawy, zachowania; lekceważenia, niechęci, nienawiści, niezadowolenia, oporu; choroby, lęku; naiwności, słabości; agresji, arogancji, chamstwa, przemocy, pychy; demoralizacji, patologii; antysemityzmu, dyskryminacji, niesprawiedliwości, nietolerancji, rasizmu; buntu, zaburzeń; korupcji, łamania prawa; konkurencji, walki; braku czegoś, dążenia do czegoś, działalności, działania, funkcjonowania; patriotyzmu; globalizacji, kryzysu, postępu; tendencji, zjawiska
- przejawy i formy
- rodzaj przejawów
- przejaw występuje
- stanowić przejaw; dostrzec, widzieć; badać; tępić, zwalczać przejawy
- bywać przejawem
- reagować na przejawy
- uważać, uznać/uznawać za przejaw
- traktować jako przejaw
-
W dzisiejszych czasach wręcz nie wypada przyznawać się do wiary w Świętego Mikołaja. Nawet dzieci traktują to jako przejaw naiwności i powód do wstydu.
źródło: NKJP: Ł. Śmiatacz: Święty Mikołaj naprawdę istnieje, Czas Ostrzeszowski, nr 200651, 2006
Na przykład Naser Khared, członek Duńskiej Socjal-Liberalnej Partii Pracy w Gringo Barze, niedaleko sceny etnicznej, dyskutował z młodzieżą na temat kultury oraz przejawów rasizmu wśród publiczności na koncertach.
źródło: NKJP: Przemysław Kazanowski: Dziewięć brzózek w hołdzie, Dziennik Zachodni, 2001-07-05
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. przejaw
przejawy
D. przejawu
przejawów
C. przejawowi
przejawom
B. przejaw
przejawy
N. przejawem
przejawami
Ms. przejawie
przejawach
W. przejawie
przejawy
-
+ przejaw + CZEGO -
Rzeczownik odczasownikowy od przedrostkowego przejawiać ; zob. jawić się