język świerzbi kogoś

Roman zdumiony ponad wszelką miarę omal nie wykrzyknął: „Czekałem na pana!” Ale opanował się. I choć go świerzbił język, nie powiedział gościowi: „Witaj, zięciu!”, poprzestał na konwencjonalnym: – Bardzo mi przyjemnie.

źródło: NKJP: Marcin Wolski: Alterland, 2003

Demokracja to nie jest ustrój dla leniwych. Mnie aż język świerzbi, żeby nie mówić tym, co pyskują na prezydenta czy posła [...].

źródło: NKJP: Piotr Czostkiewicz: Telefoniczna opinia publiczna, Gazeta Wyborcza, 1992-05-04

Widzę, że język ją świerzbi. Wreszcie nie wytrzymała: - I ty tak z nim mieszkasz? Bez ślubu? Pobierzecie się chociaż?

źródło: NKJP: Krystyna Berwińska: Con Amore, 1976

Tak bardzo swędzi mnie język, żeby się zwierzyć chociaż Matyldzie... ale nie.

źródło: NKJP: Tomek Tryzna: Idź kochaj i niech ci nie pomoże żadna na ziemi rzecz, 2010

Trochę Cię swędzi język, za dużo pleciesz. Potem kłopoty będą...

źródło: NKJP: Dziennik Polski, 1998-02-10