ułuda

Osoba ludzka dumnie pokazująca na siebie palcem: „ja”, też okazała się ułudą, bo to tylko wiązki refleksów okryte jedną epidermą. Miłość okazała się ułudą, przyjaźń okazała się ułudą, bo żeby istniały, musi istnieć jakiś sposób porozumienia, a gdzież on, jeżeli język jest tylko bełkotem utwierdzającym samotność każdego?

źródło: NKJP: Czesław Miłosz: Ziemia Ulro, 1977

Dajemy się uwieść różnym ułudom - bycia prezesem, zarabiania dużych pieniędzy, posiadania własnej firmy. Tylko czy my tego chcemy?

źródło: NKJP: Agnieszka Kozak; Aneta Pietrzak: W poszukiwaniu siebie bajki terapeutyczne dla dorosłych, 2009

Bezrozumna wiara w moc sprawczą paragrafów jest ułudą. Z przykrością obserwuję, że owej ułudzie chwilami ulegają także niektórzy senatorowie dający się w przeszłości poznać jako racjonaliści.

źródło: NKJP: Sprawozdanie z 53. posiedzenia Senatu RP w dniu 14 września 1995 r

Doznania sfery konsumpcji są czasami sprzeczne - z jednej strony dają radość spełniania pragnień konsumentów, z drugiej zaś dają poczucie ograniczenia suwerenności wyborów, pogoni za ułudą przyjemności, przytłoczenia „magicznym światem konsumpcji”.

źródło: NKJP: Teresa Słaby; Małgorzata Bombol: Dekonsumpcja a samoocena konsumenta, 2008