ośmielać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

powodować, że ktoś podejmuje działanie, z którym się dotąd wstrzymywał z powodu różnych obaw

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	[...] wybite okno w opuszczonym budynku ośmiela chuliganów do tłuczenia pozostałych, [...] źródło: NKJP: Jędrzej Winiecki: Rudy koń, Polityka, 2008-01-05
	Głód informacji o wydarzeniach wojennych ośmielał ludzi do słuchania radia w sposób konspiracyjny. źródło: NKJP: (bw): Mogilno: Ziemia mogileńska, Gazeta Pomorska, 2010-03-11
	Występy na scenie ośmielają dzieci i pozytywnie wpływają na ich rozwój, pobudzają do lepszej pracy i aktywności. źródło: NKJP: (A.Ś.): Kolędnicy i owady, Dziennik Malborski, 2000-01-14
	[...] łagodny i spokojny ton głosu ośmiela rozmówcę i zachęca do dyskusji. źródło: NKJP: Agnieszka Świetlikowska: Windykacja w praktyce (2), Gazeta Ubezpieczeniowa, 2009-12-12
	To obowiązek raczej i olśnienie, że stara głowa przyda się wam jeszcze... - I przydała się... Do chrzanu tarcia! - wykrzyknął ktoś z sali, ośmielając innych do wybuchu śmiechu. źródło: NKJP: Andrzej Bart: Fabryka Muchłapek, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ośmielałem +(e)m ośmielał	ośmielałam +(e)m ośmielała	ośmielałom +(e)m ośmielało	ośmielaliśmy +(e)śmy ośmielali	ośmielałyśmy +(e)śmy ośmielały
2 os.	ośmielałeś +(e)ś ośmielał	ośmielałaś +(e)ś ośmielała	ośmielałoś +(e)ś ośmielało	ośmielaliście +(e)ście ośmielali	ośmielałyście +(e)ście ośmielały
3 os.	ośmielał	ośmielała	ośmielało	ośmielali	ośmielały

bezosobnik: ośmielano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę ośmielał będę ośmielać	będę ośmielała będę ośmielać	będę ośmielało będę ośmielać	będziemy ośmielali będziemy ośmielać	będziemy ośmielały będziemy ośmielać
2 os.	będziesz ośmielał będziesz ośmielać	będziesz ośmielała będziesz ośmielać	będziesz ośmielało będziesz ośmielać	będziecie ośmielali będziecie ośmielać	będziecie ośmielały będziecie ośmielać
3 os.	będzie ośmielał będzie ośmielać	będzie ośmielała będzie ośmielać	będzie ośmielało będzie ośmielać	będą ośmielali będą ośmielać	będą ośmielały będą ośmielać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		ośmielajmy
2 os.	ośmielaj	ośmielajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	ośmielałbym bym ośmielał	ośmielałabym bym ośmielała	ośmielałobym bym ośmielało	ośmielalibyśmy byśmy ośmielali	ośmielałybyśmy byśmy ośmielały
2 os.	ośmielałbyś byś ośmielał	ośmielałabyś byś ośmielała	ośmielałobyś byś ośmielało	ośmielalibyście byście ośmielali	ośmielałybyście byście ośmielały
3 os.	ośmielałby by ośmielał	ośmielałaby by ośmielała	ośmielałoby by ośmielało	ośmielaliby by ośmielali	ośmielałyby by ośmielały

bezosobnik: ośmielano by

bezokolicznik: ośmielać

imiesłów przysłówkowy współczesny: ośmielając

gerundium: ośmielanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: ośmielający

imiesłów przymiotnikowy bierny: ośmielany

odpowiednik aspektowy: ośmielić

+

ośmielać

+

KOGO + (do CZEGO)

Zob. śmiały