zaaresztować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

zatrzymać i zamknąć pod strażą osobę podejrzewaną o dokonanie przestępstwa

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Prawo i łamanie prawa

więzienie i kara

synonimy:

przymknąć
ująć
zatrzymać
zgarnąć
zwinąć

policja, żandarmeria zaaresztowała; gestapo zaaresztowało; agenci FBI zaaresztowali
zaaresztować mordercę; członków szajki; sprawców (napadu); komitet strajkowy; organizatorów procederu; ileś tys. ludzi; studentów; współpracowników; pastorów; powstańców; działaczy konspiracyjnych; oficerów; burmistrza; komendanta; posła, senatora
zaaresztować wczesnym rankiem
zaaresztować pod sztucznym pretekstem, pod zarzutem zamordowania małżonka
zaaresztować w nocy
zaaresztować zdradziecko
próbować zaaresztować
zostać zaaresztowanym; zaaresztowany w innej sprawie; za publiczną bijatykę, za kradzież

	W połowie kwietnia 1940 r. młodego nauczyciela, przedstawiciela tarnowskiej inteligencji, zaaresztowało gestapo, osadzając go w więzieniu. źródło: NKJP: (KIS): Sfotografowany pierwszy transport, Dziennik Polski, 2000-09-25
	UB, aresztując księży, zaaresztowało także stu dziewięćdziesięciu dziewięciu pastorów na terenie całej Polski. źródło: NKJP: Tomasz Piątek: Pałac Ostrogskich, 2008
	Tymczasem w stoczni gdyńskiej zdradziecko zaaresztowano komitet strajkowy. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 18.12.2001
	Wyjechał do Kabulu, gdzie z kolei został zaaresztowany za kradzież samochodu, nie zapłacone rachunki w hotelu i próbę nielegalnego przejścia granicy irańskiej. źródło: NKJP: Czarujący Charles, Dziennik Polski, 2000-03-18
	9 lipca, w tydzień po rozpoczęciu dochodzeń, inspektor Young udał się raz jeszcze do mieszkania pani Major i zakomunikował, że jest zmuszony zaaresztować ją pod zarzutem zamordowania małżonka. źródło: NKJP: Śmierć w konserwie, Dziennik Polski, 2003-03-01

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaaresztowałem +(e)m zaaresztował	zaaresztowałam +(e)m zaaresztowała	zaaresztowałom +(e)m zaaresztowało	zaaresztowaliśmy +(e)śmy zaaresztowali	zaaresztowałyśmy +(e)śmy zaaresztowały
2 os.	zaaresztowałeś +(e)ś zaaresztował	zaaresztowałaś +(e)ś zaaresztowała	zaaresztowałoś +(e)ś zaaresztowało	zaaresztowaliście +(e)ście zaaresztowali	zaaresztowałyście +(e)ście zaaresztowały
3 os.	zaaresztował	zaaresztowała	zaaresztowało	zaaresztowali	zaaresztowały

bezosobnik: zaaresztowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaaresztujmy
2 os.	zaaresztuj	zaaresztujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaaresztowałbym bym zaaresztował	zaaresztowałabym bym zaaresztowała	zaaresztowałobym bym zaaresztowało	zaaresztowalibyśmy byśmy zaaresztowali	zaaresztowałybyśmy byśmy zaaresztowały
2 os.	zaaresztowałbyś byś zaaresztował	zaaresztowałabyś byś zaaresztowała	zaaresztowałobyś byś zaaresztowało	zaaresztowalibyście byście zaaresztowali	zaaresztowałybyście byście zaaresztowały
3 os.	zaaresztowałby by zaaresztował	zaaresztowałaby by zaaresztowała	zaaresztowałoby by zaaresztowało	zaaresztowaliby by zaaresztowali	zaaresztowałyby by zaaresztowały

bezosobnik: zaaresztowano by

bezokolicznik: zaaresztować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaaresztowawszy

gerundium: zaaresztowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zaaresztowany

odpowiednik aspektowy: aresztować

Rz_osobowy

+

zaaresztować

+

KOGO

Od: aresztować