-
2.b
taki, który świadczy, że ktoś ma wysokie mniemanie o sobie i uważa się za lepszego od innych -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności -
synonimy: bufoniasty
dumny
ważny
wyniosły
zarozumialski
zarozumiały
antonimy: skromny
-
- nadęta powaga, nadęta pycha
-
Zani utrzymał jeszcze przez chwilę nadęty wyraz twarzy, co z uwagi na grubą warstwę pudru stanowiło wyczyn nie lada, po czym opuścił wzrok i oparł się o stół.
źródło: NKJP: Grzegorz Mathea: IV Rzeczpospolita, 2005
Powinien z pokorą przyjąć do wiadomości, że dostał uprawnienia do zarządzania państwem, a nie eksponować nadęte poczucie misji, że oto naród wybrał mnie, żebym dokonał radykalnych zmian.
źródło: NKJP: Sławomir Sowa: Naród został w domu, Dziennik Łódzki, 2005-09-27
Raz i drugi bąknęła coś na temat osiągania lepszych warunków życiowych, a on nie raczył jej odpowiedzieć. Dobrze zrozumiała wymowę nadętego milczenia. Niepotrzebne były żadne gesty [...].
źródło: NKJP: Witold Zalewski: Zakładnicy, 2001
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. nadęty
nadęty
nadęty
nadęte
nadęta
D. nadętego
nadętego
nadętego
nadętego
nadętej
C. nadętemu
nadętemu
nadętemu
nadętemu
nadętej
B. nadętego
nadętego
nadęty
nadęte
nadętą
N. nadętym
nadętym
nadętym
nadętym
nadętą
Ms. nadętym
nadętym
nadętym
nadętym
nadętej
W. nadęty
nadęty
nadęty
nadęte
nadęta
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. nadęci
nadęci
nadęte
nadęte
D. nadętych
nadętych
nadętych
nadętych
C. nadętym
nadętym
nadętym
nadętym
B. nadętych
nadętych
nadętych
nadęte
N. nadętymi
nadętymi
nadętymi
nadętymi
Ms. nadętych
nadętych
nadętych
nadętych
W. nadęci
nadęci
nadęte
nadęte
-
Zob. dąć