-
1.
potraktować kogoś lub coś z pogardą -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
synonimy: pogardzić
-
[...] odkryliśmy przyczynę, dla której obydwaj, jako nieślubni synowie, nie cierpimy na kompleks ojca, i doszliśmy do wniosku, że to piękne przesłanie... wzgardzić ojcem i żyć samemu z siebie tylko i jedynie kompleksem syna, nie mieć żadnego wzoru poza samym sobą [...].
źródło: NKJP: Bohumil Hrabal; tłum. Aleksander Kaczorowski: Czuli barbarzyńcy, Gazeta Wyborcza, 1994-08-06
[...] Dorotę naprawdę można stawiać za przykład płochym rówieśnicom. Jeżeli Irek nią wzgardził, ma prawo ułożyć sobie życie podług własnego rozumienia.
źródło: NKJP: Ewa Nowacka: As w rękawie, 1998
Inga wzgardziła samorządowcem, więc ten próbował się odegrać. Dawał w lokalnej prasie ogłoszenia typu: „Informuję, że pewna bizneswoman o blondanielskiej urodzie wyciska mężczyzn jak cytryny i porzuca jak śmiecie!” [...].
źródło: NKJP: Rozwodówka, Dziennik Polski, 1999-02-12
Spotkaliśmy się kilka razy przy piwku, pogadaliśmy i przy okazji zobaczyłem, jak sympatyczną osobą jest Kasia. Ale wiesz, co jest dla mnie najważniejsze? Że ona nie wzgardziła człowiekiem z Idola, potraktowała mnie naprawdę bardzo poważnie.
źródło: NKJP: Maciej Kołodziejczyk: Biję się o autentyczność, Trybuna Śląska, 2004-03-12
Postawa ateistyczno-misjonarska wyklucza jakąkolwiek dyskusję i zmierza do poniżenia wierzącego, aby ten w końcu przyjął za słuszny ateizm i wzgardził wyznawaną religią.
źródło: NKJP: Internet
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wzgardzę
wzgardzimy
2 os. wzgardzisz
wzgardzicie
3 os. wzgardzi
wzgardzą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wzgardziłem
+(e)m wzgardził
wzgardziłam
+(e)m wzgardziła
wzgardziłom
+(e)m wzgardziło
wzgardziliśmy
+(e)śmy wzgardzili
wzgardziłyśmy
+(e)śmy wzgardziły
2 os. wzgardziłeś
+(e)ś wzgardził
wzgardziłaś
+(e)ś wzgardziła
wzgardziłoś
+(e)ś wzgardziło
wzgardziliście
+(e)ście wzgardzili
wzgardziłyście
+(e)ście wzgardziły
3 os. wzgardził
wzgardziła
wzgardziło
wzgardzili
wzgardziły
bezosobnik: wzgardzono
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. wzgardźmy
2 os. wzgardź
wzgardźcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. wzgardziłbym
bym wzgardził
wzgardziłabym
bym wzgardziła
wzgardziłobym
bym wzgardziło
wzgardzilibyśmy
byśmy wzgardzili
wzgardziłybyśmy
byśmy wzgardziły
2 os. wzgardziłbyś
byś wzgardził
wzgardziłabyś
byś wzgardziła
wzgardziłobyś
byś wzgardziło
wzgardzilibyście
byście wzgardzili
wzgardziłybyście
byście wzgardziły
3 os. wzgardziłby
by wzgardził
wzgardziłaby
by wzgardziła
wzgardziłoby
by wzgardziło
wzgardziliby
by wzgardzili
wzgardziłyby
by wzgardziły
bezosobnik: wzgardzono by
bezokolicznik: wzgardzić
imiesłów przysłówkowy uprzedni: wzgardziwszy
gerundium: wzgardzenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. wzgardzenie
wzgardzenia
D. wzgardzenia
wzgardzeń
C. wzgardzeniu
wzgardzeniom
B. wzgardzenie
wzgardzenia
N. wzgardzeniem
wzgardzeniami
Ms. wzgardzeniu
wzgardzeniach
W. wzgardzenie
wzgardzenia
imiesłów przymiotnikowy bierny: wzgardzony
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. wzgardzony
wzgardzony
wzgardzony
wzgardzone
wzgardzona
D. wzgardzonego
wzgardzonego
wzgardzonego
wzgardzonego
wzgardzonej
C. wzgardzonemu
wzgardzonemu
wzgardzonemu
wzgardzonemu
wzgardzonej
B. wzgardzonego
wzgardzonego
wzgardzony
wzgardzone
wzgardzoną
N. wzgardzonym
wzgardzonym
wzgardzonym
wzgardzonym
wzgardzoną
Ms. wzgardzonym
wzgardzonym
wzgardzonym
wzgardzonym
wzgardzonej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. wzgardzeni
wzgardzeni
wzgardzone
wzgardzone
D. wzgardzonych
wzgardzonych
wzgardzonych
wzgardzonych
C. wzgardzonym
wzgardzonym
wzgardzonym
wzgardzonym
B. wzgardzonych
wzgardzonych
wzgardzonych
wzgardzone
N. wzgardzonymi
wzgardzonymi
wzgardzonymi
wzgardzonymi
Ms. wzgardzonych
wzgardzonych
wzgardzonych
wzgardzonych
odpowiednik aspektowy: gardzić
-
+ wzgardzić + KIM/CZYM -