-
pot.
mówiący zgadza się z tym, co wcześniej powiedziano
-
wykładnik potwierdzenia prawdziwości sądu
-
-
|
W porządku. Może wujcio odejść. Za chwilę mam tutaj ważne spotkanie.
źródło: NKJP: Sławomir Mrożek: Tango, 1964
|
|
- Ale na pewno?... W porządku, już schodzimy - odłożył słuchawkę. - Soso jest na dole. Chce pojeździć. Idziemy?
źródło: NKJP: Mariusz Sieniewicz: Czwarte niebo, 2003
|
|
Handlowanie nie bardzo mi się uśmiecha, ale podglądanie Mariusza - owszem. Mówię mu więc, że mam tylko samochód, forsy nie. - W porządku, jutro ruszamy - zgadza się Mariusz.
źródło: NKJP: Piotr Głuchowski: Kapitał dla wnusia, Gazeta Wyborcza, 1995-12-01
|
-
część mowy: komentarz metatekstowy
-
/w porządku/ |
szyk: wypowiedzeniowe |
Data ostatniej modyfikacji: 29.01.2019