obuwać - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

przest. wkładać buty na nogi

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Ubranie

czynności, przedmioty i osoby związane z robieniem i noszeniem ubrań

	synonimy:	wzuwać
	antonimy:	rozzuwać wyzuwać zezuwać zzuwać

Tak obuwali kierpce młodzi, zwłaszcza tancerze, bo ludzie na nich patrzyli.

źródło: NKJP: (X): Ostatni kapciarz w Dzianiszu, Dziennik Polski, 2000-10-06

Zrzucili walonki, obuwając zamiast nich tandetne gumiaki, udające buty światowych firm [...].

źródło: NKJP: (X): Kufajki, uszanki i gumofilce, Dziennik Polski, 2004-02-06

„Szanować” wedle definicji mędrców znaczy karmić i poić, ubierać i obuwać, wprowadzać i wyprowadzać, wstawać przed nimi.

źródło: NKJP: Małgorzata Kordowicz: I powiedział Bóg wszystkie te słowa, Midrasz, nr 73

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

bezosobnik: obuwano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę obuwał będę obuwać	będę obuwała będę obuwać	będę obuwało będę obuwać	będziemy obuwali będziemy obuwać	będziemy obuwały będziemy obuwać
2 os.	będziesz obuwał będziesz obuwać	będziesz obuwała będziesz obuwać	będziesz obuwało będziesz obuwać	będziecie obuwali będziecie obuwać	będziecie obuwały będziecie obuwać
3 os.	będzie obuwał będzie obuwać	będzie obuwała będzie obuwać	będzie obuwało będzie obuwać	będą obuwali będą obuwać	będą obuwały będą obuwać

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		obuwajmy
2 os.	obuwaj	obuwajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	obuwałbym bym obuwał	obuwałabym bym obuwała	obuwałobym bym obuwało	obuwalibyśmy byśmy obuwali	obuwałybyśmy byśmy obuwały
2 os.	obuwałbyś byś obuwał	obuwałabyś byś obuwała	obuwałobyś byś obuwało	obuwalibyście byście obuwali	obuwałybyście byście obuwały
3 os.	obuwałby by obuwał	obuwałaby by obuwała	obuwałoby by obuwało	obuwaliby by obuwali	obuwałyby by obuwały

bezosobnik: obuwano by

bezokolicznik: obuwać

imiesłów przysłówkowy współczesny: obuwając

gerundium: obuwanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: obuwający

imiesłów przymiotnikowy bierny: obuwany

odpowiednik aspektowy: obuć

	+	obuwać	+	CO
	+	obuwać	+	KOGO

Zob. obuć