klamra

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

2. to, co łączy

  • 2.

    coś, co wydaje się łączyć i zamykać jakieś elementy w jedną całość i dzięki temu wyodrębniać je z innej całości
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości przestrzeni

    ułożenie względem siebie

    • historyczna, kompozycyjna; piękna klamra; klamra czasowa
    • spinać; zamknąć/zamykać coś klamrą; spięty klamrą
    • ujęty w klamrę
  • O tym, że Górski stylizuje swoją książkę na „nowe Dziady” i przywołuje atmosferę uroczystego misterium, świadczy kompozycyjna klamra, w jaką ujęte zostały rozważania o Mickiewiczu.

    źródło: NKJP: Krystyna Ratajska: Neomesjanistyczni spadkobiercy Mickiewicza, 1998

    Festiwal będzie spięty swoistą klamrą - spotkaniem dwóch tradycji liturgicznych.

    źródło: NKJP: (EWAF): Pieśń naszych korzeni, Dziennik Polski, 2001-08-09

    Ustawa o świadku koronnym jest symboliczną klamrą, zamykającą bezprecedensowy wysiłek legislacyjny parlamentu.

    źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 24.06.1997

    Pokazane prace spinają klamrą poszczególne etapy życiowe artysty od fotografii aż po wykonywane przez niego wspólnie z żoną Dorotą aniołki, które wyeksponowane są w tylnej części wystawy.

    źródło: NKJP: (ar): Tłumy na otwarciu wystawy, Tygodnik Tucholski, 2007

    Teraz możemy poznać Jana Karskiego jako historyka, profesora jednego z amerykańskich uniwersytetów, piszącego o polskiej historii spiętej klamrami Wersalu i Jałty.

    źródło: NKJP: Paweł Machcewicz: Swoboda bezsilnych, Gazeta Wyborcza, 1992-07-04

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. klamra
    klamry
    D. klamry
    klamer
    C. klamrze
    klamrom
    B. klamrę
    klamry
    N. klamrą
    klamrami
    Ms. klamrze
    klamrach
    W. klamro
    klamry
  • bez ograniczeń + klamra +
    JAKA
    bez ograniczeń + klamra +
    CZEGO
  • śr.-w.-niem. klam(m)er, klamere 'klamra'