-
2.
coś, co wydaje się łączyć i zamykać jakieś elementy w jedną całość i dzięki temu wyodrębniać je z innej całości -
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości przestrzeni
ułożenie względem siebie -
- historyczna, kompozycyjna; piękna klamra; klamra czasowa
- spinać; zamknąć/zamykać coś klamrą; spięty klamrą
- ujęty w klamrę
-
O tym, że Górski stylizuje swoją książkę na „nowe Dziady” i przywołuje atmosferę uroczystego misterium, świadczy kompozycyjna klamra, w jaką ujęte zostały rozważania o Mickiewiczu.
źródło: NKJP: Krystyna Ratajska: Neomesjanistyczni spadkobiercy Mickiewicza, 1998
Festiwal będzie spięty swoistą klamrą - spotkaniem dwóch tradycji liturgicznych.
źródło: NKJP: (EWAF): Pieśń naszych korzeni, Dziennik Polski, 2001-08-09
Ustawa o świadku koronnym jest symboliczną klamrą, zamykającą bezprecedensowy wysiłek legislacyjny parlamentu.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 24.06.1997
Pokazane prace spinają klamrą poszczególne etapy życiowe artysty od fotografii aż po wykonywane przez niego wspólnie z żoną Dorotą aniołki, które wyeksponowane są w tylnej części wystawy.
źródło: NKJP: (ar): Tłumy na otwarciu wystawy, Tygodnik Tucholski, 2007
Teraz możemy poznać Jana Karskiego jako historyka, profesora jednego z amerykańskich uniwersytetów, piszącego o polskiej historii spiętej klamrami Wersalu i Jałty.
źródło: NKJP: Paweł Machcewicz: Swoboda bezsilnych, Gazeta Wyborcza, 1992-07-04
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. klamra
klamry
D. klamry
klamer
C. klamrze
klamrom
B. klamrę
klamry
N. klamrą
klamrami
Ms. klamrze
klamrach
W. klamro
klamry
-
+ klamra + JAKA+ klamra + CZEGO -
śr.-w.-niem. klam(m)er, klamere 'klamra'