-
ptak z czarną głową i białymi policzkami, o oliwkowym wierzchu ciała i szaroniebieskich skrzydłach z białym prążkiem, żółtym spodzie brzuszka i czarnym dziobie; największa i najliczniejsza z europejskich sikor; Parus major major
-
Używane też w formie skróconej: bogatka .
-
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
ptaki
-
-
|
Do pierwszych wiosennych śpiewaków należą sikora bogatka i kos. Monotonnie powtarzane „titibe” sikory słychać było już w mroźne, słoneczne dni lutego.
źródło: NKJP: Krzysztof Filcek: Godowe trele, Gazeta Wyborcza, 1992-03-20
|
|
Już pod koniec stycznia można było słuchać prawdziwie wiosennych koncertów ptasich w wykonaniu sikor bogatek, trznadli i strzyżyków. Ale to co teraz wyprawiają kosy przechodzi ludzkie pojęcie!
źródło: NKJP: Zygmunt Szych: Poranne kosy, Gazeta Krakowska, 2002-02-05
|
|
Wysoko w koronach drzew spotkać można np. sikorę modrą, mysikrólika, w niższych piętrach lasu - sikorę bogatkę, ziębę, a na pniach drzew - kowalika, pełzacza i dzięcioły.
źródło: NKJP: Jacek Baraniak: Na ziemi lubuskiej powstało leśne centrum edukacyjne, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 1998-11-01
|
|
Najdogodniejsze warunki znajduje sobie sikorka bogatka. Gnieździ się w dziuplach, skrzynkach lęgowych, wykorzystuje różne szczeliny i inne sztuczne otwory, zapewniające jej poczucie bezpieczeństwa.
źródło: NKJP: Kazimierz Netka: Ubogie mlekopijki, Dziennik Bałtycki, 2000-02-11
|
-
typ frazy: fraza rzeczownikowa
ż, odmienny:
sikora ,
bogatka
Data ostatniej modyfikacji: 25.07.2017