-
4.
pot. uderzyć kogoś pięścią lub łokciem -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Relacje międzyludzkie
określenia relacji międzyludzkich
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie -
- Zdzisiu, uderzamy! - szurnąłem go w bok.
źródło: NKJP: Internet
- Nie daj się oprowadzać. Szurnij im w bok i zajrzyj do chlewików... - mrugał na Piotra sprytnym czerwonym okiem.
źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
Raz tylko miałem dochodzenie milicyjne za uderzenie chłopaka, ale sprawa została przez prokuratora umorzona, bo stanąłem w obronie pracownika, ponieważ taki chłopak z 6 klasy zaczął ubliżać pracownikowi, konkretnie palaczowi centralnego ogrzewania, no i wziąłem go do gabinetu, szurnąłem mu.
źródło: Rafał Siemion: Szkoła w Hucie Józefów we wspomnieniach Kazimierza Sosnówki, Nowiny Szastarskie, 2015-10 (gminaszastarka.pl)
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. szurnę
szurniemy
2 os. szurniesz
szurniecie
3 os. szurnie
szurną
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. szurnąłem
+(e)m szurnął
szurnęłam
+(e)m szurnęła
szurnęłom
+(e)m szurnęło
szurnęliśmy
+(e)śmy szurnęli
szurnęłyśmy
+(e)śmy szurnęły
2 os. szurnąłeś
+(e)ś szurnął
szurnęłaś
+(e)ś szurnęła
szurnęłoś
+(e)ś szurnęło
szurnęliście
+(e)ście szurnęli
szurnęłyście
+(e)ście szurnęły
3 os. szurnął
szurnęła
szurnęło
szurnęli
szurnęły
bezosobnik: szurnięto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. szurnijmy
2 os. szurnij
szurnijcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. szurnąłbym
bym szurnął
szurnęłabym
bym szurnęła
szurnęłobym
bym szurnęło
szurnęlibyśmy
byśmy szurnęli
szurnęłybyśmy
byśmy szurnęły
2 os. szurnąłbyś
byś szurnął
szurnęłabyś
byś szurnęła
szurnęłobyś
byś szurnęło
szurnęlibyście
byście szurnęli
szurnęłybyście
byście szurnęły
3 os. szurnąłby
by szurnął
szurnęłaby
by szurnęła
szurnęłoby
by szurnęło
szurnęliby
by szurnęli
szurnęłyby
by szurnęły
bezosobnik: szurnięto by
bezokolicznik: szurnąć
imiesłów przysłówkowy uprzedni:
szurnąwszy
gerundium: szurnięcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. szurnięcie
szurnięcia
D. szurnięcia
szurnięć
C. szurnięciu
szurnięciom
B. szurnięcie
szurnięcia
N. szurnięciem
szurnięciami
Ms. szurnięciu
szurnięciach
W. szurnięcie
szurnięcia
imiesłów przymiotnikowy bierny: szurnięty
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. szurnięty
szurnięty
szurnięty
szurnięte
szurnięta
D. szurniętego
szurniętego
szurniętego
szurniętego
szurniętej
C. szurniętemu
szurniętemu
szurniętemu
szurniętemu
szurniętej
B. szurniętego
szurniętego
szurnięty
szurnięte
szurniętą
N. szurniętym
szurniętym
szurniętym
szurniętym
szurniętą
Ms. szurniętym
szurniętym
szurniętym
szurniętym
szurniętej
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. szurnięci
szurnięci
szurnięte
szurnięte
D. szurniętych
szurniętych
szurniętych
szurniętych
C. szurniętym
szurniętym
szurniętym
szurniętym
B. szurniętych
szurniętych
szurniętych
szurnięte
N. szurniętymi
szurniętymi
szurniętymi
szurniętymi
Ms. szurniętych
szurniętych
szurniętych
szurniętych
-
+ szurnąć + KOGO | KOMU + (w CO) -
Zob. szurać
-
+ szurnąć + KOGO | KOMU + (w CO)